Παθολογικές καταστάσεις ή τραυματισμοί κινητικών νεύρων ή μυών, προκαλούν αλλαγές στη ανταπόκρισή τους στον ηλεκτρικό ερεθισμό. Αυτές οι αλλαγές αποτελούν μια υπολογίσιμη βοήθεια στην διάγνωση της έκταση της βλάβης, αλλά και στον σχεδιασμό της αποκατάστασης. Για τον σκοπό αυτόν χρησιμοποιούνται παλμικά ρεύματα μορφής ορθογωνίου (RIC) και τριγωνικού (DIC) παλμού, ρυθμιζόμενης διάρκειας ώσης από 0,5 ms έως 2000 ms και διάρκειας παύσης από 1 ms έως 5000 ms.
Παθολογικές καταστάσεις ή τραυματισμοί κινητικών νεύρων ή μυών, προκαλούν αλλαγές στη ανταπόκρισή τους στον ηλεκτρικό ερεθισμό. Αυτές οι αλλαγές αποτελούν μια υπολογίσιμη βοήθεια στην διάγνωση της έκταση της βλάβης, αλλά και στον σχεδιασμό της αποκατάστασης.
Για τον σκοπό αυτόν χρησιμοποιούνται παλμικά ρεύματα μορφής ορθογωνίου (RIC) και τριγωνικού (DIC) παλμού, ρυθμιζόμενης διάρκειας ώσης από 0,5 ms έως 2000 ms και διάρκειας παύσης από 1 ms έως 5000 ms.
Είναι η ένταση του ερεθίσματος, που προκαλεί ελάχιστη ορατή μυϊκή σύσπαση.
Χρησιμοποιούμε ρεύμα ορθογωνίου ή τριγωνικού παλμού, διάρκειας ώσης 1000 ms και παύσης 2000 ms. Αυξάνουμε την ένταση μέχρι να πετύχουμε μια ορατή μυϊκή σύσπαση. Η ρεόβαση του τριγωνικού παλμού είναι τριπλάσια έως εξαπλάσια της ρεόβασης του ορθογωνίου παλμού.
Ο χρόνος διάρκειας του παλμού, που εμφανίζεται στην καμπύλη κατά τη διπλάσια ρεόβαση, καλείται χροναξία. Σε φυσιολογικούς μύες κυμαίνετε μεταξύ 0,05 και 1 ms.
* Η ρεόβαση σε mA
* Ο κύριος χρήσιμος χρόνος σε ms
* Η χροναξία σε ms
Η εφαρμογή γίνεται με την διπολική μέθοδο των ηλεκτροδίων. Δηλαδή, τοποθετούνται και τα δύο ηλεκτρόδια πάνω στον μύ, με την άνοδο (θετικό ηλεκτρόδιο) ως κεντρικό και την κάθοδο (αρνητικό ηλεκτρόδιο) περιφερειακά. Με την βοήθεια ρεύματος ορθογωνίου παλμού διάρκειας 1000ms και σταθερής παύσης 2000ms, βρίσκουμε την ρεόβαση. Σημειώνεται στο ειδικό διάγραμμα. Με την ίδια ένταση και το ίδιο χρόνο παύσης , μειώνουμε σταδιακά τον χρόνο ενέργειας του παλμού. Από 1000ms κατεβαίνουμε στα 600ms, 400ms, 200ms, 100ms, 50ms, 21ms, 12ms, κ.λπ.. Όταν φθάσουμε σε μία πολύ σύντομη διάρκεια παλμού (π.χ. 2ms), δεν θα παρατηρήσουμε πια μυϊκή σύσπαση. Τότε σταδιακά αυξάνουμε την ένταση του ρεύματος, μέχρι να πετύχουμε μία νέα μόλις ορατή μυϊκή σύσπαση. Κάθε τιμή έντασης και διάρκειας παλμού καταγράφεται μέχρι η καμπύλη να ενωθεί με την αριστερή κάθετο του διαγράμματος.
Όπως εργασθήκαμε με τον παλμό ορθογώνιας μορφής, έτσι ακριβώς εργαζόμαστε με παλμό τριγωνικής μορφής, στο ίδιο διάγραμμα.
1. Το όριο προσαρμογής (ρεόβαση και τριγωνικού παλμού) σε 1000ms είναι τριπλάσιο έως και εξαπλάσιο του ορίου προσαρμογής (ρεόβασης και ορθογωνίου ρεύματος). Δηλαδή για να προκαλέσει μία μόλις ορατή σύσπαση ένα τριγωνικό ρεύμα διάρκειας 1000ms απαιτείται τριπλάσια μέχρι και εξαπλάσια ένταση ρεύματος απ’ ότι χρειάζεται για την ίδια σύσπαση με ορθογώνιο ρεύμα της ίδιας διάρκειας παλμού (1000ms).
2. Όταν μειώσουμε την διάρκεια ενέργειας του τριγωνικού παλμού, τόσο μειώνετε η ένταση του ρεύματος για την μόλις ορατή μυϊκή σύσπαση. Σε μια πολλή σύντονη διάρκεια τριγωνικού παλμού π.χ. 10ms, 5ms, απαιτείται σχεδόν η ίδια ένταση τριγωνικού παλμού με την ορθογωνίου. Συμπερασματικά λοιπόν όσο πιο σύντομος είναι ο τριγωνικός παλμός σε ms, τόσο τείνει να μοιάσει στον ορθογώνιο. Δηλαδή η φόρτιση και η εκφόρτηση του παλμού είναι πιο απότομη.
Καθορίζεται από το πηλίκο της ρεόβασης του τριγωνικού παλμού, προς την ρεόβαση του ορθογωνίου παλμού.
Αξία του μυός = ρεόβαση τριγωνικού παλμού / ρεόβαση ορθογωνίου παλμού
Όταν η ρεόβαση του τριγωνικού ρεύματος είναι 25mA και η ρεόβαση του ορθογωνίου είναι 5mA τότε η αξία του μυός είναι «5». Στους υγιείς μυς η αξία κυμαίνετε από «3 έως 6». Κατά EITNER έως και «2,5».
Κατά GILLERT αν η αξία του μυός είναι χαμηλότερη από «3», σημαίνει εκφύλιση ενώ άνω του «6» σπαστικότητα .
Στους παρετικούς μύες η αξία του μυός είναι ένα (1), δηλαδή, οι παρετικοί μύες αντίθετα προς τους υγιείς έχουν χάσει την ικανότητα προσαρμογής.
Διαγνωστική σημασία, έχει η μορφή της καμπύλης του ορθογωνίου ρεύματος. Όσο αυτή η καμπύλη πλησιάζει προς την κάθετο, που βρίσκετε αριστερά του διαγράμματος τόσο ο μυς θεωρείτε φυσιολογικός. Όταν η άνω πορεία της καμπύλης είναι μακριά από την αριστερή κάθετο , ο μυς θεωρείται παρετικός.
Η χροναξία ενός φυσιολογικού μυός κυμαίνεται μεταξύ 0,05ms και 1ms. Πάνω από 1ms πρόκειται για παθολογικό μύ.
Το «πιάσιμο» στον αυχένα είναι ένα πολύ συνηθισμένο σύμπτωμα που οδηγεί τους πάσχοντες να αναζητήσουν βοήθεια. Βέβαια πρόκειται για άτυπο όρο ομπρέλα, καθώς τα συμπτώματα κυμαίνονται από γενική δυσκαμψία του αυχένα έως πλήρη ακινησία με αφόρητο πόνο.
Στη προσπάθεια για να διατηρήσετε τον εαυτό σας υγιή και προστατευμένο από τραυματισμούς, βασική προϋπόθεση είναι να διατηρήσετε την περιτονία υγιή, ώστε να είναι ελεύθερη η ροή των υγρών, η ολίσθηση και να υπάρχει ευκολία στη κίνηση. Τελικός στόχος παραμένει η διατήρηση της ομοιόστασης του σώματος, που σημαίνει σώμα σε φυσική και πνευματική ισορροπία.
Μελέτη που παρουσιάσθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου στο American Heart Association’s Hypertension Scientific Sessions 2022, συσχετίζει την υψηλή αρτηριακή πίεση με την ταχύτερη γήρανση των οστών.
Σε πρόσφατη μελέτη από το Lise Meitner Group for Environmental Neuroscience at the Max Planck Institute for Human Development, διαπιστώθηκε ότι μια ώρα περπάτημα στο δάσος Grunewald στη Γερμανία, μείωσε το άγχος στους συμμετέχοντες, ενώ αντίθετα περπάτημα ίσης διάρκειας σε πολυσύχναστο δρόμο στην εμπορική περιοχή του Βερολίνου δεν είχε το ίδιο αποτέλεσμα.
Το σύνδρομο της Ινομυαλγίας (fibromyalgia) είναι μια συνηθισμένη και χρόνια διαταραχή, που χαρακτηρίζεται από διάχυτους μυϊκούς πόνους, κακουχία και πολλαπλά επώδυνα σημεία (tender points). Η ετοιμολογία του όρου “fibromyalgia” προέρχεται από την Λατινική λέξη fibro, που σημαίνει ιστός, και από τις Ελληνικές λέξεις myo και algia, που σημαίνουν μυς και άλγος (fibromyalgia = ινομυαλγία). Βρίσκουμε αναφορές για διάχυτο πόνο στο σώμα σε ιστορικά έγγραφά ακόμη πριν τον Μεσαίωνα, αλλά είναι καταπληκτικό ότι ακόμη και σήμερα αυτή η κατάσταση συνεχίζει να είναι υπό διερεύνηση.
Η εμπεριστατωμένη αξιολόγηση αποτελεί βασική προϋπόθεση μιας αποτελεσματικής θεραπείας. Ένα απλοποιημένο σύστημα ελέγχου, μέσω του οποίου μπορούμε σε μικρό χρονικό διάστημα να αξιολογήσουμε ολόκληρο το σώμα, στην αναζήτηση της βασικής αιτίας είναι το ART. Το ακρώνυμο ART προέρχεται από τις λέξεις: Asymmetry – Restriction of motion – Tissue texture abnormalities (Ασυμμετρία – Περιορισμός της κίνησης – Ανωμαλία στην υφή του ιστού).
Πολλές είναι οι αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν πόνο στη μέση, οι περισσότερες από αυτές εξαρτώνται από τις συνήθειες που έχουμε υιοθετήσει στην καθημερινότητα μας. Η καθιστική ζωή, πολλές ώρες μπροστά στη τηλεόραση ή τον υπολογιστή, η διατροφή και το άγχος συμβάλλουν σημαντικά στη πρόκληση του πόνου στη μέση. Το ίδιο συμβαίνει επίσης από την υπερβολική καταπόνηση του σώματος, χωρίς την απαραίτητη προσαρμογή, όταν δηλαδή θέλουμε να κάνουμε περισσότερα από όσα πραγματικά έχουμε την ικανότητα να κάνουμε. Το αποτέλεσμα και στις δυο περιπτώσεις είναι πρόκληση μικροτραυματισμών στην περιτονία με επακόλουθο αποτέλεσμα τη φλεγμονή και τον πόνο.
Ως κοινωνία, έχουμε επικεντρωθεί εδώ και πολύ καιρό στη διαίρεση, την αποσυναρμολόγηση και τη προσεκτική μελέτη των μικρότερων δομικών στοιχείων. Αυτή η προσέγγιση έχει οδηγήσει σε μεγάλη πρόοδο σε ορισμένους τομείς και σε ενισχυμένη κατανόηση των επί μέρους στοιχείων, αλλά οδήγησε επίσης σε μια πολύ περιορισμένη ολιστική κατανόηση αυτών που συμβαίνουν γύρω μας.
Δεν είναι λίγες οι φορές που ως θεραπευτές καλούμαστε να φροντίσουμε ασθενείς τους οποίους με δυσκολία μπορούμε να αγγίξουμε εξαιτίας του πόνου. Τις περισσότερες φορές είναι αδύνατη μια διαφωτιστική κλινική αξιολόγηση και ακόμη πιο δύσκολή η θεραπευτική προσέγγιση χωρίς τον κίνδυνο να πονέσει περισσότερο ο ασθενής μας. Σε αυτές τις περιπτώσεις μια προσέγγιση είναι να μην κάνουμε τίποτα, χωρίς όμως να έχει αποδειχθεί ότι αυτό θα είναι ευεργετικό για τον ασθενή μας, αντίθετα πολλές φορές συσσωρεύει και άλλες δυσκολίες. Μια άλλη προσέγγιση είναι να υιοθετήσουμε μια στρατηγική θεραπευτικής προσέγγισης βήμα-βήμα. Δηλαδή, να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για μια αποτελεσματική θεραπεία.
Όταν ένας ασθενής παρουσιάζει αλλαγή στην ευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης, είναι φυσικό να υποθέσουμε ότι η αιτία βρίσκεται στη ίδια τη σπονδυλική στήλη, και, ως εκ τούτου, η θεραπευτική προσέγγιση θα πρέπει να εστιάζεται εκεί. Ωστόσο, άλλοι παράγοντες, εκτός της σπονδυλικής στήλης συχνά προκαλούν αλλαγές στη μορφολογία της. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι χρήσιμο να διευρύνουμε τον θεραπευτικό μας ορίζοντα, συμπεριλαμβάνοντας στο πλάνο μας και άλλες περιοχές του σώματος.
Συνδεθείτε με τα κοινωνικά μας δίκτυα "Social Media" και ανακαλύψετε τις νεότερες πληροφορίες
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 191 guests και κανένα μέλος
ΑΛΚΙΜΑΧΟΥ 3 - 5 / 11634 / ΑΘΗΝΑ