Με τον όρο αυτόν δηλώνεται η δυσλειτουργία της Κροταφογναθικής άρθρωσης. Μπορεί να μην έχετε ακούσει πότε για την ύπαρξη αυτής της άρθρωσης, αλλά καθένας από εμάς την χρησιμοποιεί εκατοντάδες φορές ημερησίως. Πρόκειται για την ένωση της Κάτω Γνάθου με τα Κροταφικά οστά του Κρανίου, ακριβώς μπροστά από τα αυτιά. Κάθε φορά που μασάμε, που καταπίνουμε, και μιλάμε, χρησιμοποιούμε αυτήν την άρθρωση.
Μπορείτε να την εντοπίσετε εύκολα τοποθετώντας το δάκτυλο του χεριού σας περίπου ένα εκατοστό διαγώνια μπροστά από τα αυτί σας, ενώ στην συνέχεια ανοίγετε και κλείνετε το στόμα. Η κίνηση που θα αισθανθείτε είναι της κροταφογναθικής άρθρωσης. Όταν μασάμε δεν ασκείται δύναμη μόνον στο αντικείμενο που βρίσκεται ανάμεσα στα δόντια μας, αλλά και στην κροταφογναθική άρθρωση. Η Κάτω Γνάθος είναι ο μοχλός ενώ η άρθρωση το υπομόχλιο. Ως εκ τούτου περισσότερη δύναμη ασκείται στην άρθρωση παρά ανάμεσα στα δόντια.
Για να μπορέσει να ανταποκριθεί σε αυτό το έργο και να αποφευχθούν φθορές στις αρθρικές επιφάνειες, έχει μια πολύπλοκη κατασκευή, που περιλαμβάνει «μηνίσκο» με κινήσεις ολίσθησης και περιστροφής. Έτσι οι δυνάμεις ασκούνται πάνω σε μεγαλύτερη επιφάνεια, μειώνοντας τις πιθανότητες φθοράς.
Προβλήματα που συνεισφέρουν στην δυσλειτουργία της κροταφογναθικής άρθρωσης, αλλά και σε δευτερεύοντα συμπτώματα, μπορεί να υπάρχουν στο Νευρικό Σύστημα, στο μυοσκελετικό, στο μυοπεριτοναϊκό (myofascial) και στο μασητικό σύστημα. Στην εμφάνιση αυτού του συνδρόμου μπορεί να παίζουν ρόλο προηγούμενα ή υπάρχοντα φυσικά ή ψυχικά τραύματα, το άγχος ή η αρνητική επίδραση του περιβάλλοντος. Έχουν αναφερθεί ακόμα σαν επιβαρυντικοί παράγοντες οι αλλεργίες και η διατροφή. Στην αναζήτηση των αιτιών αυτού του προβλήματος δεν πρέπει να ξεχνάμε ακόμα τις γενικευμένες αρθρίτιδες, και τις παθήσεις του ανοσοποιητικού συστήματος.
Το σύνδρομο της κροταφογναθικής άρθρωσης θεωρείτε ότι είναι το αποτέλεσμα μορφολογικών αλλαγών που αφορούν την άνω και κάτω γνάθο, των δοντιών, τραυματισμό στη περιοχή, ακόμα και ως αποτέλεσμα οδοντιατρικών ή γναθοχειρουργικών επεμβάσεων, αρθρίτιδας, stress, αλλά τις περισσότερες φορές δεν μπορεί να καθορισθεί η ακριβής αιτιολογία.
Σύμφωνα με τον Dr. John Upledger (τον Αμερικανό Οστεοπαθητικό ιατρό, εμπνευστή της Κρανιοϊερής Θεραπείας) το σύνδρομο της κροταφογναθικής άρθρωσης είναι απλά η «κορυφή του παγόβουνου». Είναι αυτό που φαίνεται πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, ενώ ο μεγαλύτερος όγκος κρύβεται από κάτω. Είναι το δευτερεύον ή ακόμα και τριτεύον αποτέλεσμα κάποιας άλλης ή άλλων δυσλειτουργιών στο σώμα, ιδιαίτερα στο Κρανιοϊερό Σύστημα(αποτελεί το περιβάλλον μέσα στο οποίο υπάρχει και λειτουργεί το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα, που μέσο του Εγκέφαλου ελέγχει όλες τις εκούσιες ή ακούσιες δραστηριότητες μας). Δηλαδή μπορεί να υπάρχουν δυσλειτουργίες σε διάφορες περιοχές του σώματος, ακόμα και απομακρυσμένες, οι οποίες να επηρεάζουν τη λειτουργικότητα της άρθρωση. Ο σύνδεσμος αυτών των περιοχών με τη άρθρωση είναι η περιτονία.
Η περιτονία είναι ένα στρώμα συνδετικού ιστού, παρόμοιο με τους τένοντες ή τους συνδέσμους, που αρχίζει ακριβώς κάτω από το δέρμα και εκτείνεται σε δύο βαθύτερα στρώματα. Όταν η περιτονία είναι σε φυσιολογικά, υγιή επίπεδα, είναι σαν το μαλλί από ένα ‘αραιά πλεγμένο πουλόβερ’. Όταν κάνει συσπάσεις, είναι πολύ πιο σφικτή και λιγότερο εύκαμπτη, και δημιουργεί τραβήγματα, τεντώματα και πίεση που μπορεί να φτάσει τις 2,000 λίβρες ανά τετραγωνική ίντσα. Η περιτονία αποτελεί ένα συνεχόμενο σύστημα που εκτείνεται από το κάτω μέρος των ποδιών μέχρι το κεφάλι και αποτελείται από τρία τρισδιάστατα στρώματα:
Οι συσπάσεις- τάσεις μπορεί να παρουσιαστούν σε ένα ή και σε όλα τα στρώματα.
Λαμβάνοντας υπόψιν ότι η κροταφογναθική άρθρωση επηρεάζεται απόλυτα από τα κροταφογναθικά οστά, την άνω και κάτω γνάθο, και το σφηνοειδές οστό, γίνεται εύκολα αντιληπτό, ότι οποιοσδήποτε περιορισμός, οπουδήποτε στο σώμα, που να επηρεάζει την περιτονία, μπορεί να μεταφερθεί μέσω του συστήματος των μεμβρανών, που σχηματίζουν το τρίτο εν τω βάθει στρώμα της, στα οστά του κρανίου, άρα να προκαλέσουν το σύνδρομο της κροταφογναθικής άρθρωσης.
Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που μπορεί να προκαλέσει διαφοροποίηση στη λειτουργικότητα αυτών των οστών είναι το stress. Αυτό συμβαίνει γιατί ενεργοποιείται το Αυτόνομο Νευρικό Σύστημα, ιδιαίτερα προκαλείτε υπερδιέγερση του Συμπαθητικού Νευρικού Συστήματος, με αποτέλεσμα τον αυξημένο μυϊκό τόνο στους μύες που έρχονται σε επαφή μαζί τους, όπως για παράδειγμα στον Μασητήρα μυ.
Το Τρίδυμο Νεύρο ελέγχει την μασητική λειτουργία και ως εκ τούτου την λειτουργικότητα της Κροταφογναθικής άρθρωσης. Αυτό το νεύρο βρίσκεται σε στενή σχέση με το Μεταιχμιακό (Λιμπικό) Σύστημα (reticular alarm system). Η ενεργοποίηση αυτού του συστήματος μεταξύ των άλλων προκαλεί σύσπαση των μυών του προσώπου και φυσικά σφίξιμο των δοντιών. Παράγοντες που ενεργοποιούν αυτό το σύστημα είναι ο φόβος, ο θυμός, η επιθετικότητα, ο αυξανόμενος πόνος, και η υπερβολική ανησυχία.
Στο σύνδρομο αυτό υπάρχει ποικιλία συμπτωμάτων, αλλά σπάνια όλα αυτά τα συμπτώματα εμφανίζονται σε έναν μόνο ασθενή.
Όλοι οι παραπάνω παράγοντες είναι ικανοί να προκαλέσουν ή να συνεισφέρουν στην δυσλειτουργία ή τον εκφυλισμό της κροταφογναθικής άρθρωσης.
Το Σύνδρομο της Κροταφογναθικής άρθρωσης μπορεί να είναι το κυρίως πρόβλημα ή μπορεί απλά να είναι η κορυφή του παγόβουνου.
Απαιτείται λοιπόν μια ολιστική θεραπεία για την αντιμετώπιση ενός τόσο σύνθετου προβλήματος. Αυτή η θεραπεία πρέπει να περιλαμβάνει την αντιμετώπιση τόσο των σωματικών, όσο και των συναισθηματικών αναγκών των ασθενών.
Η Κρανιοϊερή Θεραπεία ανταποκρίνεται σε αυτήν την ανάγκη. Ο ειδικευμένος θεραπευτής μπορεί να αξιολογήσει την λειτουργικότητα του Κρανιοϊερού συστήματος, να εντοπίσει τις περιοχές που δυσλειτουργούν, και στην συνέχεια με ήπιους χειρισμούς βάρους 5gr να βελτιώσει τη λειτουργικότητα του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (Εγκέφαλος – Νωτιαίος Μυελός), επιτρέποντας στην συνέχεια στον φυσικό αμυντικό μηχανισμό του σώματος να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα (αυτοδιόρθωση), όπως εκείνο ξέρει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον!
Η σύγχρονη συνήθεια της καθιστικής ζωής είναι από τις βασικές αιτίες του πόνου στη μέση. Χρησιμοποιώντας τεχνικές χειροθεραπείας και άσκηση με βαθύ κάθισμα μπορούμε να μειώσουμε τις μυϊκές ανισορροπίες που σχετίζονται με τον πόνο στη μέση.
Στην Κρανιοϊερή θεραπεία χρησιμοποιούμε ένα διευρυμένο Βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο για την υγεία και την ασθένεια, αποβλέποντας να ενδυναμώσουμε την ικανότητα του ασθενή στην ίαση.
Η διαχείριση του πόνου στη μέση με συντηρητικό τρόπο, που περιλαμβάνει τεχνικές σπονδυλικής ανάταξης και σπονδυλικής κινητοποίησης, ως συμπλήρωμα της συνήθους ιατρικής θεραπείας, καταφέρνει να βελτιώσει τα αποτελέσματα της.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη οι αναρριχητές βράχου εμφανίζουν υψηλό ποσοστό αρθρίτιδας στον ώμο.
Ατλαντο-ινιακή ένωση:
μια αμφίδρομη σχέση
Στην προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η πολυπλοκότητα του χρόνιου μυοσκελετικού πόνου, το Βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο φαίνεται πως επικρατεί.
Η επίδραση της εφαρμογής ξηράς βελόνας, στην άνω μοίρα του τραπεζοειδή μυ, στην ένταση του πόνου και την ανικανότητα στον αυχένα σε σύγκριση με την ισχαιμική πίεση.
Στοχευμένη ή όχι «Κινητοποίηση» στη Σπονδυλική Στήλη (Έρευνα)
Τον τελευταίο καιρό, από την επιστημονική κοινότητα υπάρχει μια έκρηξη ενδιαφέροντος για έρευνες και αναλύσεις σχετικά με την κατανόηση του θέματος της φλεγμονής.
Η ζωή είναι κίνηση, η ζωή είναι ροή: Χάρη σε ερευνητές όπως Carla Stecco, Caterina Fede, Neil Theise και Melody Swartz μπορούμε να ερμηνεύσουμε τη λειτουργία του σώματος με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο.
Συνδεθείτε με τα κοινωνικά μας δίκτυα "Social Media" και ανακαλύψετε τις νεότερες πληροφορίες
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 57 guests και κανένα μέλος
ΑΛΚΙΜΑΧΟΥ 3 - 5 / 11634 / ΑΘΗΝΑ