
ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΤΗΣ ΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ
ΑΝΤΙΣΤΑΘΜΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΤΗΣ ΣΤΑΣΗΣ: Καθώς το άτομο μεγαλώνει και αναπτύσσεται, οπτικά και ιδιοδεκτικά ερεθίσματα εφοδιάζουν τον Εγκέφαλο με πληροφορίες σχετικά με τη θέση του σώματος στο χώρο.
Η έννοια της ιδανικής στάσης σημαίνει να υπάρχει μια τέλεια κατανομή της μάζας του σώματος γύρω από το κέντρο βάρους.

Στον πραγματικό κόσμο, η στάση είναι τόσο στατική (δομική), όσο και δυναμική (λειτουργική). Είναι στατική στην ευθυγράμμιση της μάζας του σώματος με σεβασμό στη δύναμη της βαρύτητας, και δυναμική επειδή αυτή η ευθυγράμμιση πρέπει να προσαρμόζεται συνεχώς στις μεταβαλλόμενες στάσεις του ατόμου.
Με τη πάροδο του χρόνου, η ευθυγράμμιση της στατικής στάσης αρχίζει να συμμορφώνεται με εγγενείς αλλαγές του συνδετικού ιστού.
Οι αλλαγές στην ανατομική διάταξη του σώματος (αλλοίωση στην ευθυγράμμιση του σώματος), είναι το αποτέλεσμα της επιβάρυνσης που δέχεται, λόγω επαναλαμβανόμενης κακής στάσης του ατόμου. Η στατική και η δυναμική στάση επηρεάζει και επηρεάζεται από τη λειτουργικότητα των μαλακών μορίων.Το σώμα για να μπορέσει να λειτουργήσει ικανοποιητικά απαιτεί να προσαρμοστεί. Η προσαρμογή είναι η αντιστάθμιση για κάθε μεταβολή της σωματικής δομής ή λειτουργίας. Η προσαρμογή του σώματος είναι το αποτέλεσμα του ομοιοστατικού μηχανισμού του, για να εξασφαλίσει ομαλή λειτουργία, με το μικρότερο ενεργειακό κόστος, παρά το γεγονός ότι αυτό συμβαίνει με όχι ιδανικές συνθήκες. Ο εγκέφαλος παρέχει στιγμιαία αντισταθμιστικές πληροφορίες που επιτρέπουν στο άτομο να λειτουργήσει όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα στις νέες συνθήκες.
Ευτυχώς, κατά τα πρώτα στάδια, το άτομο με τις προσαρμογές φαίνεται να λειτουργεί κανονικά παρά τα περιστασιακά άλγη. Όταν όμως συσσωρευτούν σημαντικές μεταβολές στη δομή, τα πατέντα τάσης που δημιουργούνται, εργάζονται με τον δικό τους τρόπο πάνω σε όλα τα συστήματα του σώματος, σε μια προσπάθεια να μεγιστοποιηθεί η λειτουργική του ικανότητα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμό και παθολογία.
Για παράδειγμα οι σπονδυλικές αντισταθμιστικές προσαρμογές απαιτούν συνεχή παρακολούθηση από το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα, μέσω των οδών της ιδιοδεκτικότητας. Εάν η μηχανική συμπεριφορά μιας άρθρωσης μεταβληθεί λόγω αστάθειας ή υπερβολικής κίνησης, ενεργοποιούνται νεύρο-αντανακλαστικές αλλαγές, που μπορούν να δημιουργήσουν ή να ενισχύσουν πατέντα μυϊκής ανισορροπίας. Αυτές οι αλλαγές μπορούν με τη σειρά τους να εκδηλώσουν ένα σύνολο συμπτωμάτων που να αφορούν τους μύες (trigger point), τις αρθρώσεις, τα νεύρα της περιοχής ή συνδυασμό των προηγουμένων.
Μακροχρόνια υπερδιέγερση με διαταραγμένα ερεθίσματα των αρθρικών αντανακλαστικών, προκαλεί αλλαγές στη μνήμη του Νωτιαίου Μυελού, με αποτέλεσμα πλήθος λανθασμένων πληροφοριών να πλημμυρίζουν τον Εγκέφαλο. Ο Εγκέφαλος βασιζόμενος σε λανθασμένες πληροφορίες προσαρμόζει ανάλογα την ανατομική διάταξη του σώματος για να επαναληφθεί στη συνέχεια ο προηγούμενος κύκλος. Προκαλείται λοιπόν ένας αυτοτροφοδοτούμενος μηχανισμός. Λόγω κάποιου ιστορικού τραυματισμού ή επαναλαμβανόμενης κακής στάσης, λίγοι ασθενείς θα παρουσιάσουν ιδανική στάση ή ιδανική λειτουργικότητα. Ως εκ τούτου η κλινική εξέταση πρέπει να περιλαμβάνει μια δυναμική ανάλυση της ευθυγράμμισης της στάσης σε όρθια θέση (βαρύτητα), καθώς μια επιλεκτική αξιολόγηση με τάση στα μαλακά μόρια. Η παρατήρηση, η ψηλάφηση, ο έλεγχος της κίνησης, συνολικός και τμηματικός, είναι ζωτικής σημασίας για να αντιληφθούμε την αλληλεπίδραση μεταξύ δομής και λειτουργικότητας. Αυτός ο συνδυασμός εξετάσεων θα μας παρέχει κλινικές ενδείξεις για την ικανότητα του νευρομυϊκού συστήματος του ασθενή να ισορροπεί και να διατηρεί την εμβιομηχανική ευθυγράμμιση.
Στόχος των θεραπευτών τεχνικών Manual Therapy είναι η επανεκπαίδευση του νεύρο – μυο – περιτοναϊκού συστήματος, ώστε να εργάζεται σε περισσότερο ιδανικά επίπεδα συγχρονισμού. Στοχεύουμε στον εντοπισμό και την αντιμετώπιση του αιτίου και όχι απλά στη πρόσκαιρη ανακούφιση του ασθενή.
ΠΗΓΗ: http://erikdalton.com/media/newsletters-online/dynamic-body-tour-news/
http://www.youtube.com/watch?v=7vmwQQ9VMVI&feature=player_embedded#at=46