
Η ινομυαλγία είναι σύνδρομο και όχι μια συγκεκριμένη πάθηση με συγκεκριμένη αιτία ή αιτίες. Σύνδρομο σημαίνει μια συλλογή συμπτωμάτων, και ιατρικών προβλημάτων, τα οποία τείνουν να εμφανίζονται μαζί αλλά δεν προκαλούνται από κάποια συγκεκριμένη και αναγνωρίσιμη αιτία. Το σύνδρομο της Ινομυαλγίας (fibromyalgia) είναι μια συνηθισμένη και χρόνια διαταραχή, που χαρακτηρίζεται από διάχυτους μυϊκούς πόνους, κακουχία και πολλαπλά επώδυνα σημεία (tender points).
“Η μάθηση της επιστήμης του πόνου, μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο ή ακόμα και να μας κάνει να τον αποφύγουμε”, αναφέρουν σε άρθρο τους οι Lorimer Moseley, Professor of Clinical Neurosciences and Chair in Physiotherapy, University of South Australia, και ο Dr David Butler, Director of the Neuro Orthopedic Institute and senior lecturer at the University of South Australia.
Όλοι νιώθουν πόνο, αλλά δεν συνεχίζουν όλοι να πονάνε. Οι λίγοι άτυχοι που συνεχίζουν να πονάνε αποκτούν οικονομικό, κοινωνικό και σωματικό μειονέκτημα. Αν και δεν γνωρίζουμε γιατί κάποιοι άνθρωποι δεν αναρρώνουν από ένα οξύ επεισόδιο πόνου, ξέρουμε ότι δεν οφειλόταν στο μέγεθος του αρχικού τραυματισμού. Επίσης γνωρίζουμε ότι δεν οφειλόταν σε προβλήματα προσωπικότητας. Τελικά, γνωρίζουμε ότι γενικά οι τεχνικές θεραπείας του χρόνιου πόνου δεν είναι και πολύ αποτελεσματικές.
Ο πονοκέφαλος σαν σύμπτωμα είναι τόσο συνηθισμένο, ώστε μερικοί άνθρωποι να το θεωρούν σαν κάτι φυσιολογικό για την ζωή τους ή αφού έχουν εξαντλήσει αρκετές θεραπευτικές προσπάθειες, χωρίς αποτέλεσμα, να το έχουν αποδεχθεί.
Πρόκειται για μια εξασθενητική κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από σοβαρούς πονοκεφάλους, παράλληλα με άλλα συνωδά συμπτώματα. Επηρεάζει περίπου το 10% του πληθυσμού. Η πλειοψηφία είναι γυναίκες, ενώ οι μισές περίπου σχετίζουν τις ημικρανίες με τον ορμονικό τους κύκλο. Η ακριβής αιτία είναι άγνωστη. Εντούτοις οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι κρίσεις έχουν να κάνουν με «χημικές αλλαγές» στον εγκέφαλο. Σε αυτές τις αλλαγές εμπλέκονται αιμοφόρα αγγεία και συγκεκριμένα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου.
Η θέση κάθε τμήματος του σώματος σε σχέση με τα υπόλοιπα ορίζει την στάση του σώματος. Σύμφωνα με τις δραστηριότητες του ατόμου η στάση αλλάζει συνεχώς. Τα οστά πηγαίνουν εκεί όπου οι μύες τα πηγαίνουν, ενώ συγκρατούνται εκεί όπου οι μύες τα συγκρατούν. Η ισορροπία σε αυτήν την δραστηριότητα προστατεύει το σώμα από τυχόν τραυματισμούς, είτε κατά την διάρκεια της εργασίας, είτε κατά την ξεκούραση.
Η περισσότερο συνηθισμένη αιτία πόνου στη πλάτη ή του πόνου στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης είναι η μύο – σκελετική δυσλειτουργία, δηλαδή μορφολογικές αλλαγές στη διάταξη του σκελετού, σκολίωση, κύφωση ή συνδυασμός των δυο.
Πόνος στην πλάτη των παιδιών και εφήβων δεν είναι σπάνιος. Υπολογίζεται ότι 37% των παιδιών σχολικής ηλικίας παραπονιούνται για πόνους στην πλάτη τους. Το πρόβλημα αυτό απασχολεί τους γονείς, τους παιδίατρους και τους φυσικοθεραπευτές που βλέπουν με ανησυχία τα παιδιά να μεταφέρουν καθημερινά ένα βαρύ φορτίο μέσα στη σχολική τους τσάντα.
Τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον των επιστημόνων υγείας στρέφεται διαρκώς και περισσότερο προς την ανεύρεση αποτελεσματικότερων μεθόδων ανακούφισης του πόνου. Σοβαρές μελέτες έχουν δείξει οτι το αίσθημα του πόνου, ιδιαίτερα στους πάσχοντες από καρκίνο, δεν αποτελεί μονοδιάστατο φαινόμενο αλλά εξαρτάται και διαμορφώνεται από μεγάλο αριθμό παραγόντων.
Ονομάζομαι Μαρία Στρίγκου, είμαι κατ’ αρχήν νοσηλεύτρια, δουλεύω στον Άγιο Σάββα στο κομμάτι της αναλγητικής αγωγής. Ίσως περιμένετε μια επιστημονική αντιμετώπιση στο κομμάτι του πόνου, μια καταγραφή νοσηλευτικών φροντίδων και «πρέπει», μια απαρίθμηση κλιμάκων πόνου και επιστημονικών μελετών… Χάσατε! Δεν θα σας πω τίποτα από αυτά. Άλλωστε δεν θα είναι η πρώτη φορά που τα ακούτε και ομολογώ πως δεν θα είναι ούτε και η τελευταία. Κι ύστερα είναι πολύ εύκολο, για όποιον ενδιαφέρεται ν’ ανοίξει ένα βιβλίο και να διαβάσει το κομμάτι που τον ενδιαφέρει.