Physio.gr

Τι να κάνω όταν εμφανίζεται πόνος κατά τη διάρκεια των ασκήσεων; Αυτή είναι η πιο δημοφιλής ερώτηση μεταξύ των ασθενών μου όταν τους ζητώ, κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά το πέρας του θεραπευτικού προγράμματος που ακολουθούν, να αρχίζουν να κινούνται ή να εντάξουν στην καθημερινότητα τους την άσκηση.

Σύμφωνα με αυτή την ανασκόπηση, η φυσική δραστηριότητα, ιδιαίτερα η αερόβια άσκηση, μέσω ενός αριθμού μηχανισμών, έχει τη δυνατότητα να υποστηρίξει την υγεία του εγκεφάλου καθώς μεγαλώνουμε. Εκτός από τα οφέλη για το καρδιαγγειακό σύστημα, η σωματική δραστηριότητα έχει θετικές επιδράσεις στους βιοδείκτες του αίματος, τη φυσιολογία και τους ψυχολογικούς παράγοντες που συνδέονται με τη νοητική λειτουργία. Η σωματική δραστηριότητα είναι μια αλλαγή του τρόπου ζωής που θα μπορούσε να αποτρέψει ή να καθυστερήσει τις ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία, συμπεριλαμβανομένης της άνοιας. Υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις ότι η άσκηση έχει ευεργετικό αντίκτυπο, μέσω πολλών μηχανισμών, για την συμβολή στην "υγιή γήρανση" του εγκεφάλου.

ΚΡΥΟΘΕΡΑΠΕΙΑ: Είναι χρήσιμη ή βλαπτική; Το τελευταίο καιρό έχει προκύψει διαμάχη για τα οφέλη ή τη βλαπτική επίδραση της κρυοθεραπείας σε τραυματισμό. Ανεξάρτητα τι πιστεύει ο καθένας ας εξετάσουμε τα δεδομένα!

Όλοι, άλλος λίγο, άλλος περισσότερο, έχουμε αισθανθεί μυϊκό πόνο όταν ξεκινήσαμε μια νέα αθλητική δραστηριότητα ή πιέζοντας τον εαυτό μας πιο σκληρά από ότι συνήθως κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης! Ο πόνος των μυών που εμφανίζεται μία ή δύο ημέρες μετά την άσκηση μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε, ανεξάρτητα από το επίπεδο φυσικής κατάστασης. Αυτός ο τύπος μυϊκού πόνου ή κακουχίας είναι φυσιολογικός, δεν διαρκεί πολύ και είναι στην πραγματικότητα είναι σημάδι βελτίωσης της φυσικής μας κατάστασης.

Η κινητικότητα του ανθρώπου μπορεί να δεχτεί ισχυρό πλήγμα με την πάροδο των χρόνων, γεγονός που μπορεί να έχει επίπτωση στην ποιότητα της ζωής, στερώντας του τις χαρές που θα μπορούσε να απολαύσει ανάλογα με την ηλικία. Κανείς δεν επιθυμεί να χωλαίνει, να κλυδωνίζεται, να περπατά με μπαστούνι, να πασχίζει να σηκώσει ένα αντικείμενο από το πάτωμα ή να χρησιμοποιεί αναπηρικό αμαξίδιο, αντί να απολαμβάνει τις χαρές της ζωής!

Από ανατομικής πλευράς, ο εγκέφαλος δεν είναι ... μυς, είναι κατά κύριο λόγο φαιά και λευκή ουσία, με κυτταρική δομή και λειτουργία πολύ διαφορετική (και πιο πολύπλοκη) από εκείνη του μυός. Υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις πως η νοητική διέγερση βελτιώνει την εγκεφαλική λειτουργία, ενώ μειώνει τον κίνδυνο γνωστικού μαρασμού και των συναφών ασθενειών.

Παρόλο που οι όροι Ιδιοδεκτικότητα ή Κιναισθητική ικανότητα δεν αποτελούν μέρος του καθημερινού λεξιλογίου μας, η λειτουργία που περιγράφουν είναι απαραίτητη για την κάθε μας κίνηση ή δραστηριότητα.Η ιδιοδεκτικότητα γνωστή και ως έκτη αίσθηση, είναι η δυνατότητα που έχει το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα να φέρνει σε επαφή και να συντονίζει τα διάφορα τμήματα του σώματος μεταξύ τους. Για παράδειγμα να ακουμπήσουμε με την άκρη του δακτύλου τη μύτη μας ή να περπατήσουμε προς τα εμπρός σε ευθεία γραμμή.

Παρόλο που οι μηχανές και οι βελτιώσεις στις μεταφορές και την επικοινωνία έχουν κάνει τη ζωή μας ευκολότερη, οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η μείωση της σωματικής δραστηριότητας, που συνδέεται με αυτές τις προόδους, διαδραματίζει ένα σημαντικό ρόλο στην επιβάρυνση της υγείας. Οι μελέτες δείχνουν ότι το 60% των ενηλίκων δεν ασκείτε τακτικά, ενώ 25% του ενήλικου πληθυσμού δεν ασκείται καθόλου.

Στη καθημερινότητα το σώμα μας δεν χρειάζεται να «εργάζεται» εντατικά. Τις περισσότερες φορές του αρκεί μια μέτριας έντασης επιβάρυνση, ώστε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Τι γίνεται όμως με τους «αθλητές του σαββατοκύριακου»; Σε αυτή τη κατηγορία των ανθρώπων είναι πολύ συχνοί οι μυοσκελετικοί τραυματισμοί, που οφείλονται στην ελλιπή προετοιμασία του σώματος να ανταποκριθεί σε έντονες και οριακές δραστηριότητες.

Παρόλο που η άσκηση συνίσταται ως ευεργετική για ένα σύνολο παθήσεων, και όχι μόνο, κρύβει κινδύνους για τον ασκούμενο. Σε νέους ανθρώπους οι κίνδυνοι συνδέονται με συγγενείς ανωμαλίες, ενώ σε μεγαλύτερους (~40 ετών) συνδέονται με αρτηριοσκληρωτικές παθήσεις. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, οι κίνδυνοι από την ύπαρξη υποβόσκουσας παθολογίας, που θα οδηγήσει στην εκδήλωση κλινικών ευρημάτων, αυξάνονται με άσκηση υψηλής έντασης.