Physio.gr

Τα νέα δεδομένα που έχουν διαμορφώσει την καθημερινότητα μας στο πλαίσιο του αγώνα εναντίον της πανδημίας του κορονωϊού, έχουν ως αποτέλεσμα την υπερβολική αύξηση στη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας, ως μέσο ενημέρωσης και επικοινωνίας. Φυσικά, η χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας ήταν στην καθημερινότητα μας και στις καλές ημέρες. Είμαστε στη δουλεία μας, στο μανάβικο, στο γυμναστήριο, την νύχτα, κάθε στιγμή της ημέρας πιάνουμε το κινητό μας τηλέφωνο για να δούμε αν έχουμε μηνύματα, τι γίνεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κ.λπ. Πολλοί από εμάς αναγνωρίζουμε ότι η κυριαρχία των ψηφιακών τεχνικών συσκευών στη ζωή μας ,όπως τα smartphones και τα tablets, δεν μας ωφελεί. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί ακόμη να είναι επιζήμιες για την υγεία και τις σχέσεις μας. Αυτή η συνειδητοποίηση επιβάλλεται να μας ενεργοποιήσει για να αντιδράσουμε. Η αντίδραση είναι η «ψηφιακή αποτοξίνωση».

Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι ευθύνονται για το 25% του συνολικού μήκους της σπονδυλικής μας στήλης. Δεδομένου ότι ο μέσος όρος της σπονδυλικής στήλης ενηλίκων μετρά 60 έως 70 εκατοστά, οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι αντιπροσωπεύουν 15 έως 17,5 από αυτά τα εκατοστά. Στα νεαρά άτομα, ο γεμάτος με νερό, πηκτοειδής πυρήνας και ινώδης δακτύλιος είναι σταθεροί και εύκαμπτοι. Ωστόσο, μετά την ηλικία των 40 ετών - νωρίτερα από οποιοδήποτε άλλο συνδετικό ιστό - οι σπονδυλικοί δίσκοι συχνά αρχίζουν να δείχνουν εκφυλιστικές μεταβολές.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα πόδια είναι απαραίτητα για την μετακίνησή μας. Είναι, όμως, στη πραγματικότητα η βασική κινητήρια δύναμη στη μετακίνηση του σώματος; Δεν είναι λογικό ο κορμός, τα χέρια και το κεφάλι με κάποιο τρόπο να συνεισφέρουν στη βάδιση;

Η «Τηλεμετρία» είναι μια νέα «δυναμική» μέθοδος αξιολόγησης της μορφής και της λειτουργικότητας της σπονδυλικής στήλης, που δεν σχεδιάστηκε για να καταργήσει τις άλλες διαγνωστικές μεθόδους, αλλά για να «οριοθετήσει» την χρήση τους στις πραγματικές ανάγκες των ασθενών. Είναι «δυναμική» γιατί μας προσφέρει πληροφορίες με εικόνα, ανάλυση και σύγκριση από την όρθια και την καθιστή θέση, τόσο στο μετωπιαίο όσο και το οβελιαίο επίπεδο.

Καθώς το άτομο μεγαλώνει και αναπτύσσεται, οπτικά και ιδιοδεκτικά ερεθίσματα εφοδιάζουν τον Εγκέφαλο με πληροφορίες σχετικά με τη θέση του σώματος στο χώρο. Η έννοια της ιδανικής στάσης σημαίνει να υπάρχει μια τέλεια κατανομή της μάζας του σώματος γύρω από το κέντρο βάρους. Στον πραγματικό κόσμο, η στάση είναι τόσο στατική (δομική), όσο και δυναμική (λειτουργική). Είναι στατική στην ευθυγράμμιση της μάζας του σώματος με σεβασμό στη δύναμη της βαρύτητας, και δυναμική επειδή αυτή η ευθυγράμμιση πρέπει να προσαρμόζεται συνεχώς στις μεταβαλλόμενες στάσεις του ατόμου.