Το κρουστικό κύμα, είναι μια έννοια δανεισμένη από τη μαθηματική ανάλυση που χρησιμοποιείται στο ευρύτερο πλαίσιο μερικών διαφορικών εξισώσεων για να περιγράψουν την αιφνίδια αλλαγή από μια κατάσταση σε κάποια άλλη. Γενικά ο κρουστικός υπέρηχος μπορεί να περιγραφεί ως μη-γραμμικό ή διακοπτόμενο κρουστικό κύμα. Ο ρόλος του είναι ελεγχόμενα να διεγείρει τον ιστό, ώστε να ενεργοποιήσει την αναγέννηση του.

Οι κίνδυνοι και τα οφέλη της θεραπείας με γλυκοκορτικοειδή (κορτιζόνη) για την τενοντοπάθεια: Μια συστηματική ανασκόπηση των επιδράσεων του τοπικού γλυκοκορτικοειδούς στον τένοντα

Στόχος της μελέτης ήταν να διερευνηθεί η αποτελεσματικότητα της φυσικοθεραπείας σε τενοντοπάθεια του αγκώνα (tennis elbow), μετά από διάστημα 52 εβδομάδων, σε σύγκριση με την έγχυση κορτικοστεροειδών ή της τακτικής 'περιμένουμε και βλέπουμε'.

Σε ασθενή με πόνο μυοσκελετικής προέλευσης (αυχενικό σύνδρομο, χαμηλή οσφυαλγία, ισχιαλγία, τενοντοπάθεια κ.α.), το δίλλημα που καλούμαστε να απαντήσουμε, σχετικά με τον σχεδιασμό του κατάλληλου ατομικού προγράμματος αποκατάστασης είναι: τι προηγείται η λειτουργικότητα ή η σταθερότητα;

Πολλές από τις περιπτώσεις οξύ ή χρόνιου πόνου που καλούμαστε ως θεραπευτές να αντιμετωπίσουμε καθημερινά οφείλονται στην επαναλαμβανόμενη κακή στάση στην εργασία ή την ξεκούραση.

Ο Αχίλλειος τένοντας είναι ο μεγαλύτερος και ο περισσότερο δυνατός τένοντας του σώματος. Συνδέει τον γαστροκνήμιο μυ με το οστό της πτέρνας. Επιτρέπει την ανύψωση του άκρου πόδα στα δάκτυλα και συμμετέχει στη ‘φάση της ώθησης’ κατά τη βάδιση ή το τρέξιμο. Ο τένοντας περιβάλλεται από μια λεπτή μεμβράνη (παρατένοντας), που διευκολύνει την αιμάτωση του. Υπάρχει μια περιοχή του τένοντα κοντά στην κατάφυση του στη πτέρνα, που έχει μειωμένη αιματική παροχή. Αυτή η περιοχή συνήθως είναι εστία φλεγμονής ή εκφυλισμού του τένοντα.

Όλο και περισσότεροι ασθενείς διαμαρτύρονται για γενικευμένο πόνο γύρω από την επιγονατίδα σε δραστηριότητες όπως στο κάθισμα οκλαδόν, ανέβασμα σκαλοπατιών, πεζοπορία ή αναρρίχηση. Συνήθως τα συμπτώματα επιδεινώνονται σε παρατεταμένη κάμψη του γόνατος όπως, σε παρατεταμένο κάθισμα στο αυτοκίνητο, τον κινηματογράφο ή το γραφείο.

Το σύνδρομο της υπερκόπωσης είναι αποτέλεσμα της υπερβολικής χρήσης των μυών και των τενόντων. Με μεγαλύτερη συχνότητα εμφανίζεται στην άκρα χείρα, τον καρπό και τον βραχίονα. Βασικό σύμπτωμα είναι ο πόνος. Μπορεί όμως να προκαλεί μυρμήγκιασμα, μυική αδυναμία, μούδιασμα, οίδημα και δυσκαμψία. Ο τραυματισμός δεν προκαλείται μόνο από την συνεχόμενη επανάληψη κάποιας κίνησης, αλλά μπορεί να προκληθεί αν με κανένα τρόπο δεν είναι προετοιμασμένο το μέλος για παρατεταμένη δραστηριότητα ή για συνδυασμένες κινήσεις με αντίσταση ή μπορεί να προκληθεί ακόμα από κακή στάση.

Ο τένοντας είναι μία ινώδης χορδή που ενώνει τους μύες με τα οστά. Σε αρκετές περιπτώσεις περιβάλλεται από ένα “σακούλι” το έλυτρο. Είναι ο καθοριστικός παράγοντας που επιτρέπει την κίνηση των οστών σαν αποτέλεσμα της μυϊκής σύσπασης. Το γεγονός αυτό τον καθιστά ευάλωτο σε τραυματισμούς, φθορές ακόμα και ρήξη μερική ή ολική.

Ο Παγωμένος Ώμος, αφορά το 2% έως 3% του πληθυσμού, με τη πλειοψηφία να είναι γυναίκες ηλικίας 40 έως 60 ετών. Στη πραγματικότητα πρόκειται για μια κατάσταση αγνώστου αιτιολογίας, η οποία χαρακτηρίζεται από βαθμιαίο, προοδευτικό και επώδυνο περιορισμό των κινήσεων του ώμου σε όλους τους άξονες κίνησης, που μπορεί να αποκατασταθεί αυτόματα σε κάποιο βαθμό μετά από μήνες ή χρόνια, φυσικά παραμένουν τα αποτελέσματα της μακροχρόνιας δυσκαμψίας, όπως είναι η μυϊκή ατροφία κ.α.