Πόνος στην πρόσθια επιφάνεια του γόνατος είναι ένα συχνό σύμπτωμα μεταξύ νεαρών ατόμων ή αθλητών. Παρόλο, που έχουν διατυπωθεί πολλές θεωρίες σχετικά με την αιτιολογία του, γίνεται ελάχιστη αναφορά στα Μυοπεριτονιακά Σημεία Πυροδότησης Πόνου –Trigger Points-, ως επιβαρυντικό παράγοντα.
Η χρόνια αστάθεια του αστραγάλου είναι υπολειπόμενο πρόβλημα μετά από διάστρεμμα στον αστράγαλο. Προσδιορίζεται ως συνέχιση των συμπτωμάτων, δηλαδή οίδημα, μυϊκή αδυναμία, αστάθεια και διαταραχή της ισορροπίας, για περισσότερο από 6 μήνες μετά τον αρχικό τραυματισμό.
Η κύστη Baker είναι ένα κομμάτι μεμβρανώδους ιστού που δημιουργεί ένα πτερύγιο εφαπτόμενο με τον ινώδη θύλακο στο πίσω μέρος του γόνατος. Σε περίπτωση συνδεσμικού τραυματισμού ή άλλης δομής μέσα στην άρθρωση γεμίζει με υγρό.
Ως πόνος στη φτέρνα, αναφέρεται ο πόνος που γίνεται αντιληπτός στη περιοχή γύρω από τη φτέρνα, στην οπίσθια ή πελματιαία επιφάνεια της. Παρόλο που ο πόνος στη φτέρνα σπάνια είναι σύμπτωμα σοβαρής κατάστασης, μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη καθημερινότητα του πάσχοντα.
Η πελματιαία απονευρωσίτιδα είναι η κύρια αιτία πόνου στην πελματιαία επιφάνεια της φτέρνας. Ο θεραπευτικός υπέρηχος είναι ένας από τους συνηθέστερους συντηρητικούς τρόπους θεραπείας που χρησιμοποιούνται από τους φυσιοθεραπευτές παγκοσμίως, παρά την ανεπαρκή ένδειξη της αποτελεσματικότητάς του στη θεραπεία της.
Τραυματισμός στη κάτω κνημοπερονιάια συνδέσμωση είναι σπάνιος, αλλά πολύ εξουθενωτικός ενώ συχνά υπάρχει αστοχία στην διάγνωση. Αυτός ο τραυματισμός περιλαμβάνει τους συνδέσμους που συγκρατούν το κάτω μέρος της κνήμης και της περόνης. Δηλαδή τους πρόσθιο και οπίσθιο κνημοπερονιαίο σύνδεσμο, τον μεσόστεο σύνδεσμο και τη μεσόστεο μεμβράνη.
Ο πόνος στην άνω επιφάνεια του μηρού κρύβει δυσκολίες ως προς την ακριβή διάγνωση του, καθώς πρόκειται για μια περιοχή του σώματος πλούσια σε μύες, τένοντες και συνδέσμους. Μπορεί να κρύβει απλά έναν ασήμαντο μυϊκό τραυματισμό, που θα υποχωρήσει από μόνος του, έως κάποιο σοβαρό πρόβλημα.
Επιγονατιδομηριαίος πόνος σχετίζεται με την άρθρωση του ισχίου; Ο επιγονατιδομηριαίος πόνος είναι συχνός και αποτελεί το 25% των επώδυνων καταστάσεων στο γόνατο. Συχνή αιτία του πόνου είναι η αυξημένη πίεση μεταξύ της επιγονατίδας και του μηριαίου οστού.
Πόνος στην περιοχή του Μείζονος Τροχαντήρα, δηλαδή στην εξωτερική επιφάνεια του ισχίου, συνήθως αποδίδεται σε Θυλακίτιδα. Πόσο ακριβές όμως είναι αυτό;
Οι μηνίσκοι είναι δύο ινοχόνδρινες “σφήνες”, που καλύπτουν το κενό ανάμεσα στο μηριαίο και το κνημιαίον οστούν. Προσφέρουν σταθερότητα στην άρθρωση του γόνατος σε όλη την διάρκεια της κίνησης, συμβάλλοντας στον περιορισμό των περιστροφικών κινήσεων, αλλά και στις κινήσεις της κάμψης και έκτασης του γόνατος. Συνεισφέρουν στην απόσβεση των κραδασμών μεταξύ του μηριαίου και κνημιαίου οστού, αυξάνοντας την επιφάνεια επαφής και φόρτισης. Συμμετέχουν επίσης στην λίπανση της άρθρωσης.
"ΠΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΓΟΝΑΤΟΣ"
Άνθρωποι όλων των ηλικιών μπορεί να εμφανίσουν πόνο στο γόνατο. Ο πόνος στο γόνατο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα μηχανικής επιβάρυνσης ή τραυματισμού με αποτέλεσμα ρήξη συνδέσμων ή μηνίσκου. Επίσης πόνο στο γόνατο μπορούν να προκαλέσουν παθολογικές καταστάσεις όπως είναι η αρθρίτιδα, η ουρική αρθρίτιδα, λοιμώξεις κ.α.
Ο Dudley J. Morton, M.D. το 1935, περιέγραψε μία δομική ανωμαλία στα μετατάρσια, ικανή να δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα στον ασθενή. Λόγω κληρονομικότητας το πρώτο μετατάρσιο οστό είναι κοντύτερο από το δεύτερο. Αυτό σημαίνει ότι κατά την βάδιση το δεύτερο μετατάρσιο οστό δέχεται μεγαλύτερα φορτία από αυτά που είναι κατασκευασμένο να δέχεται, με αποτέλεσμα την κακουχία και τον πόνο. Υπάρχει περίπου στο 20% του πληθυσμού, ενώ οι Γάλλοι πιστεύουν ότι είναι σημάδι “ευφυΐας”.
Η χονδροπάθεια της επιγονατίδας είναι μια συνηθισμένη αιτία πόνου στην πρόσθια επιφάνεια του γόνατος. Η επιγονατίδα είναι ένα οστό σε σχήμα «διαμαντιού», που βρίσκεται σε ένα αντίστοιχα σχηματισμένο αυλάκι στην πρόσθια επιφάνεια του μηριαίου οστού. Προστατεύει την άρθρωση του γόνατος, ενώ παράλληλα λειτουργεί σαν μοχλός ενισχύοντας την δύναμη του Τετρακέφαλου μυός. Η αφαίρεση της επιγονατίδας, μειώνει περίπου 30% από την δύναμη του Τετρακέφαλου μυός.
Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους κάποια στιγμή της ζωής τους είχαν την εμπειρία ενός διαστρέμματος της ποδοκνημικής άρθρωσης, όπως συμβαίνει σε 25.000 ανθρώπους καθημερινά στον κόσμο. Ως Διάστρεμμα χαρακτηρίζεται η διάταση ή ρήξη των συνδέσμων. Οι σύνδεσμοι είναι ανθεκτικές ταινίες από ινώδη ιστό που συγκρατούν τα οστά μεταξύ τους. Χρησιμεύουν στην σταθεροποίηση των αρθρώσεων, ενώ τις προστατεύουν από τις υπερβολικές κινήσεις.