Physio.gr

Τον Απρίλιο του 2000 (6 Απριλίου 2000), ο Dr Upledger κατέθεσε για το "Αιτιολογικό μοντέλο του Αυτισμού", σύμφωνα με το οποίο λειτουργεί η Κρανιοϊερή Θεραπεία μπροστά στη Κυβερνητική Επιτροπή Μεταρρυθμίσεων της Αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων (Government Reform Committee of U.S. House of Representatives, 106th Congress -1999-2000). Εκείνη την ημέρα κατέθεσαν κορυφαίοι ερευνητές στην έρευνα και θεραπεία του αυτισμού, καθώς και γονείς αυτιστικών παιδιών.

Η δυσλειτουργία του Αυτόνομου Νευρικού Συστήματος (ΑΝΣ) ενδεχομένως να είναι το κεντρικό στοιχείο για την ελάττωση της ποιότητας ζωής ενός ατόμου και την ανάπτυξη σοβαρών ασθενειών. Η Κρανιοϊερή Θεραπεία (ΚΙΘ) έχει δείξει ότι ισορροπεί και διορθώνει δυσλειτουργίες του ΑΝΣ μέσω τεχνικών με ήπιους χειρισμούς. Το νευρικό σύστημα μπορεί να αναλυθεί σε πέντε βασικά σκέλη, που εποπτεύουν τις αισθητικές λειτουργίες, τον προγραμματισμό, και την δραστηριότητα των μυών, την λειτουργία της μνήμης, τις συγκινησιακές λειτουργίες.

Το ακουστικό νεύρο περιλαμβάνει περίπου 30.000 νευρικές ίνες, ενώ τα πρότυπα της ηλεκτρικής δραστηριότητας αυτών των ινών, ταυτίζονται με άλλα πρότυπα που βρίσκονται αποθηκεμένα στην ακουστική μνήμη. Ο κοχλίας, ή το έσω αυτί, είναι το μέρος όπου όλα τα ακουστικά κύματα μετατρέπονται σε ηλεκτρικά πρότυπα. Κάθε φορά που ένα πρότυπο από το αυτί ταυτίζεται με κάποιο πρότυπο που είναι αποθηκεμένο στην ακουστική μνήμη, προκύπτει η αίσθηση της ακοής, και αναγνώρισης του ήχου. Ταυτόχρονα σε άλλο τμήμα του Εγκεφάλου κοντά στο κέντρο αντίληψης, αναγνωρίζεται η σημασία αυτού που ακούμε. Τίποτα δεν «ακούμε» μέχρι τα πρότυπα του ήχου, που δημιουργούνται στον κοχλία, φτάσουν στον φλοιό του Εγκεφάλου, δημιουργώντας την πρώτη αντίληψη του οργανωμένου ήχου.

Στην ανατομία και τη φυσιολογία μάθαμε ότι τα οστά του κρανίου κατά την ενηλικίωση συγχωνεύονται1. Η ανατομία του Gray (Gray’s Anatomy) υποστηρίζει τη θεωρία ότι οι ραφές με την ανάπτυξη δημιουργούν μια συμπαγή μάζα από οστό που ονομάζεται Θόλος (calvarium). Αυτό το συμπαγές κρανίο λειτουργεί ως κράνος, όπου οι μεταβολές της πίεσης στο αίμα, στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (ΕΝΥ) ή στον εγκεφαλικό ιστό προκαλούν αντισταθμιστικές αλλαγές της πίεσης σε άλλα συστήματα, ώστε να αποφευχθεί μια αύξηση της ενδοκράνιας πίεσης.

Η Ν. Πάρκινσον, είναι μια προοδευτικά εξελισσόμενη εκφυλιστική νόσος του Εγκεφάλου, που επηρεάζει κυρίως τη κίνηση. Υπάρχει μια περιοχή στον Εγκέφαλο, η μέλαινα ουσία, η οποία ελέγχει τις κινήσεις των μυών. Στη νόσο του Πάρκινσον η περιοχή αυτή εκφυλίζεται. Ο εκφυλισμός της εν λόγω περιοχής συνοδεύεται με μείωση της παραγωγής ντοπαμίνης. Η ντοπαμίνη είναι νευροδιαβιβαστής, δηλαδή συμβάλλει στην επικοινωνία μεταξύ των νευρώνων του νευρικού συστήματος.

Μία ώρα περίπου Κρανιοϊερής Θεραπείας κατά τη διάρκεια της κύησης μπορεί να βοηθήσει να ελαττωθεί η δυσφορία και άλλα προβλήματα, τόσο κατά την τελευταία περίοδο της κύησης, όσο και κατά τον ίδιο τον τοκετό. Η διάθεση μερικών λεπτών Κρανιοϊερής Θεραπείας στο νεογνό μπορεί να απαλείψει πολλές από τις επιδράσεις του εμβρυϊκού stress και του stress του τοκετού, συμβάλλοντας στην εξασφάλιση της καλής ανάπτυξης και υγείας στην ενήλικη ζωή του.

Η Κρανιοϊερή Θεραπεία είναι μία μέθοδος θεραπείας με ήπιους χειρισμούς που εφαρμόζει ο θεραπευτής σε διάφορα σημεία του σώματος του ασθενή, ώστε να αποκαταστήσει την ισορροπία στο 'κρανιοϊερό σύστημα', με στόχο να ενεργοποιήσει την διαδικασία 'αυτοδιόρθωσης', που θα οδηγήσει στην «Oμοιόσταση». Πρόκειται για μια “εν τω βάθει” τεχνική που αντιμετωπίζει το ανθρώπινο σώμα ως «ολότητα».

Ο ύπνος παρέχει ξεκούραση και ανανέωση για το σώμα και τη ψυχή. Μπορούμε να περάσουμε οκτώ ή περισσότερες ώρες στο κρεβάτι, προσπαθώντας να κερδίσουμε την ξεκούραση που δικαιούμαστε. Φυσικά όμως ο καλός ύπνος είναι κάτι περισσότερο από το να περνάμε κάποιες ώρες στο κρεβάτι. Υπάρχει ένας «ποιοτικός παράγοντας» στον ύπνο που καθορίζει πως θα είμαστε όταν ξυπνήσουμε.

Η πλειοψηφία των ανθρώπων που ζουν στις αναπτυγμένες χώρες, έχουν αποδεχθεί το stress ως αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας τους. Για παράδειγμα στις Η.Π.Α. το National Safety Council εκτιμά, ότι καθημερινά απουσιάζουν από την εργασία τους ένα εκατομμύριο Αμερικανοί, λόγω stress. Γεγονός που κοστίζει στην κοινωνία το εντυπωσιακό ποσό των 150 εκατομμυρίων δολαρίων τον χρόνο. Τη προηγούμενη δεκαετία υπήρξε εκρηκτική ανάπτυξη ειδικοτήτων με σκοπό να βοηθούν τους ανθρώπους στη διαχείριση ή έλεγχο του stress.