

Δραστηριοποιείται στο Κέντρο Λειτουργικής Αποκατάστασης "PHYSIO - η αρμονία στη λειτουργικότητα"
Δούλεψε στο Αντικαρκινικό Ογκολογικό Νοσοκομείο Αθηνών "Ο Άγιος Σάββας" από 16 Νοεμβρίου 1986 έως 25 Ιουλίου 2018 (από το 1999 έως την ημέρα αποχώρησης του ως Προϊστάμενος του τμήματος Φυσικοθεραπείας του νοσοκομείου)
ΑΛΚΙΜΑΧΟΥ 3 - 5 / 116 34 / ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ: (0030 210 7220562)
www.physio.gr / www.craniosacral.gr / e-mail: tigis@physio.gr
Τενοντοπάθεια ή τενόντωση είναι η εκφύλιση του κολλαγόνου του τένοντα ως αποτέλεσμα χρόνιας καταπόνησης. Οι μυϊκοί τραυματισμοί, σε αντίθεση με τους τένοντες, επουλώνονται σχετικά γρήγορα. Οι τένοντες έχουν φτωχή αιμάτωση με αποτέλεσμα να επουλώνονται περίπου έξι φορές πιο αργά από τους μύες.
ΚΡΥΟΘΕΡΑΠΕΙΑ: Είναι χρήσιμη ή βλαπτική; Το τελευταίο καιρό έχει προκύψει διαμάχη για τα οφέλη ή τη βλαπτική επίδραση της κρυοθεραπείας σε τραυματισμό. Ανεξάρτητα τι πιστεύει ο καθένας ας εξετάσουμε τα δεδομένα!
Ο πόνος, η κόπωση και η μειωμένη λειτουργικότητα που βιώνουν οι ασθενείς που πάσχουν από καρκίνο, ως συμπτώματα, είναι καλά τεκμηριωμένα. Η παρηγορητική φροντίδα έχει επισημανθεί από καιρό ως μέσο αντιμετώπισης αυτών των δυσμενών επιδράσεων, που είναι συχνά συνδεδεμένες τόσο με την ίδια τη νόσο, όσο και με τη θεραπεία της. Υπάρχει αφθονία δημοσιευμένων εργασιών για την επίδραση της μάλαξης στα πλαίσια της παρηγορητικής φροντίδας ασθενών με καρκινικό πόνο, ωστόσο η αποτελεσματικότητα της, όσο αφορά τον πόνο και την λειτουργικότητα των ασθενών, είναι αβέβαιη.
Οι ιερολαγόνιες αρθρώσεις και ο απιοειδής μυς συχνά εμπλέκονται σε μια συμβιωτική σχέση. Η ανισορροπία του απιοειδή μυ, όσο αφορά τη σχέση μήκους / δύναμης, επηρεάζει έντονα την κίνηση του ιερού μεταξύ των δύο λαγονίων οστών και κλινικά γνωρίζουμε ότι και οι δύο μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα παρόμοια με την ισχιαλγία, μια κατάσταση που επηρεάζει σχεδόν το 40% των ενηλίκων σε κάποιο σημείο της ζωής τους.
Δημοσιεύτηκε από το «The State of US Health, 1990-2016, Burden of Diseases, Injuries, and Risk Factors Among US States» στοιχεία που αφορούν τις αλλαγές στα επίπεδα και τις τάσεις της επιβάρυνσης από τις ασθένειες, τους τραυματισμούς και τους παράγοντες κινδύνου στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 1990 έως το 2016. Στην ανάλυση υπάρχουν οι συνήθεις επιβαρυντικοί παράγοντες, εκ των οποίων οι τέσσερις πρώτοι παράγοντες κινδύνου είναι η κατανάλωση καπνού, ο υψηλός «Δείκτης Μάζας Σώματος» δηλαδή η παχυσαρκία, το αλκοόλ και η χρήση ναρκωτικών.
Ορθώς δίδεται μεγάλη έμφαση στη διατήρηση της ελαστικότητας στους μαλακούς ιστούς, όπως οι μύες, προκειμένου να διατηρηθεί η βέλτιστη λειτουργία της κινητικότητας στον οργανισμό και να μειωθεί η πιθανότητα τραυματισμού. Ωστόσο, και άλλες δομές ή συστήματα επιβάλλεται να έχουν ελαστικότητα ή ευκαμψία κατά τη διάρκεια της κίνησης. Το νευρικό σύστημα, το οποίο χαρακτηρίζεται ως το δίκτυο επικοινωνίας του σώματος, χρειάζεται επίσης την ελαστικότητα και την ευκαμψία για να λειτουργεί αποτελεσματικά.
Ερευνητές χρησιμοποίησαν μια μεικτή μεθοδολογία ώστε να διερευνηθούν οι επιδράσεις της τεχνικής «Σημείο Ηρεμίας» σε 9 ηλικιωμένους με άνοια. Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν και αξιολογήθηκαν προ της έναρξης (3 εβδομάδες), κατά την θεραπευτική παρέμβαση (6 εβδομάδες) και μετά την παρέμβαση (3 εβδομάδες), χρησιμοποιώντας για την αξιολόγηση την τροποποιημένη κλίμακα αξιολόγησης της σύγχυσης Cohen-Mansfield Agitation Inventory (M-CMAI). Πρόκειται για μια κλίμακα 29 θέσεων για την συστηματική αξιολόγηση της σύγχυσης. Οι ηλικιωμένοι αξιολογούνται σχετικά με την συχνότητα με την οποία εκδηλώνουν επιθετικές ή μη επιθετικές συμπεριφορές τόσο σωματικές, όσο και λεκτικές.
Περιτονία - Ένα δεύτερο νευρικό σύστημα: Η περιτονία μεταφέρει μηνύματα ενεργώντας ως ένα δεύτερο νευρικό σύστημα. Η άποψη πως αποκλειστικά τα νεύρα παρέχουν τα μέσα σε κάθε κύτταρο να είναι σε θέση να επικοινωνεί με κάθε άλλο κύτταρο στο σώμα μας δεν είναι απολύτως αληθές. Μάλιστα αυτό είναι γνωστό εδώ και αρκετό καιρό.
Κατά γενική ομολογία ένα αδιευκρίνιστο ποσοστό των ασθενών που επισκέπτονται ένα χειροθεραπευτή (manual therapy), τις πρώτες 24 ή 48 ώρες μετά τη συνεδρία ενδέχεται να παρουσιάσει μια επιδείνωση των συμπτωμάτων ή να εμφανίσει διαφορετικά συμπτώματα! Αυτό ως γεγονός είναι πολύ σημαντικό, γιατί αν την επομένη ημέρα της συνεδρίας ο ασθενής ξυπνήσει με επιδείνωση των συμπτωμάτων του, μπορεί να υποθέσει πως ο θεραπευτής (με τους χειρισμούς που εφήρμοσε) πιθανόν του έκανε κάποια ζημιά και φυσικά να πάψει να τον εμπιστεύεται, ενώ στην πραγματικότητα η αντίδραση αυτή μπορεί να είναι μέρος της «Θεραπευτικής Κρίσης», που συνοδεύει μια αποτελεσματική συνεδρία.