Ο χρόνιος πόνος, δηλαδή ο πόνος που έχει διάρκεια μεγαλύτερη από τρεις μήνες -όπως δείχνουν σχετικές έρευνες που αφορούν την Ευρώπη- προσβάλλει έναν στους πέντε ενήλικες (75 εκατομμύρια), ενώ στο 1/3 των ευρωπαϊκών οικογενειών κάποιος υποφέρει από χρόνιο πόνο. Πρόκειται για πολύπλοκο βιολογικό, ψυχολογικό και κοινωνικό φαινόμενο. Στον χρόνιο πόνο ο ασθενής δεν πονά απλά, αλλά υποφέρει. Δηλαδή, εκτός της σωματικής πηγής του πόνου, υπάρχουν και άλλες συνιστώσες και επιδράσεις: το ψυχολογικό κομμάτι, το πνευματικό, το πολιτιστικό, καθώς και η κοινωνική διάστασή του

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ + (workshop): Χρόνιος πόνος , η παραφωνία του εγκεφάλου – στρατηγική αντιμετώπισης

Σάββατο – Κυριακή 18 19/11/ 2017 Διάρκεια 10.00 π.μ.- 15.00 μ.μ.
Τόπος διεξαγωγής σεμιναρίου: Αμφιθέατρο Νοσοκομείου “Αγ. Σάββας”

Σε περιπτώσεις χρόνιας οσφυαλγίας, δηλαδή σε πόνο της μέσης που διαρκεί περισσότερο από τρεις μήνες, η πλειονότητα των θεραπευτικών προσεγγίσεων επικεντρώνεται στις μορφολογικές αλλαγές της σπονδυλικής στήλης (εκφυλιστικές αλλοιώσεις, στένωση, προβολή μεσοσπονδυλίου δίσκου, κ.α), που διαπιστώνονται μέσω των διαφόρων διαγνωστικών μεθόδων. Παραβλέποντας έτσι τις μεταβολές που γίνονται στον εγκέφαλο.

"Πιάσιμο στους μύες" - Το πιάσιμο είναι μια αίσθηση, όχι απλά ένδειξη μηχανικής επιβάρυνσης!

Για πρώτη φορά στην ιστορία του, το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης των Η.Π.Α., εξέδωσε επίσημα κατευθυντήρια γραμμή προς τους ιατρούς της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, που συνταγογραφούν σχεδόν το ήμισυ των οπιούχων, να μη χορηγούν οπιούχα παυσίπονα σε ασθενείς με χρόνιο πόνο. Έχει διαπιστωθεί ότι οι κίνδυνοι των φαρμάκων αυτών αντισταθμίζουν τα προσδοκώμενα οφέλη.