Physio.gr

Σύνδρομο πρόσκρουσης στον ώμο: μύθος ή πραγματικότητα;

Μπορεί η φυσικοθεραπεία σε ρήξη στο πέταλο των στροφέων μυών του ώμου, να αποτρέψει το χειρουργείο; Το πέταλο των στροφέων μυών στον ώμο, είναι μια ομάδα τεσσάρων μυών, του υπερακάνθιου, του υπακάνθιου, του υποπλάτιου και του ελάσσων στρογγύλου, η σύσπαση των οποίων εκτελεί τη κίνηση της έξω στροφής και απαγωγής στον ώμο. Κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι έχουν κοινή τενόντια κατάφυση στο μείζον βραχιόνιο όγκωνα, του βραχιονίου οστού.

Το φυσιολογικό εύρος κίνησης μιας άρθρωσης καθορίζεται από τον συνδετικό ιστό που την συγκρατεί (προσδένει). Οι μύες, οι τένοντες και η περιτονία που σχετίζονται με την άρθρωση υπαγορεύουν περίπου το 80% της σταθερότητας της, αφήνοντας λιγότερο από 20% στους συνδέσμους. Η ιδανική ισορροπία στο σώμα απαιτεί, σύμφωνα με τη θέση της άρθρωσης και του έργου που χρειάζεται να παραχθεί, κάποιοι μύες να έχουν τον ρόλο του σταθεροποιητή, ενώ άλλοι να λειτουργούν ως κινητήριες δυνάμεις. Η τέλεια ισορροπία μεταξύ των σταθεροποιητών και των μυών που κινητοποιούν, έχει ως αποτέλεσμα τη βέλτιστη ευθυγράμμιση ή αλλιώς την αρθρική επικέντρωση.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει μελέτη σχετικά με την θεραπευτική αντιμετώπιση της μη τραυματικής ρήξης στο πέταλο των στροφέων του ώμου που δημοσιεύθηκε πρόσφατα. Οι μελετητές σύγκριναν τρεις διαφορετικές μεθόδους θεραπευτικής αντιμετώπισης της μη τραυματικές ρήξης του τένοντα του υπερακανθίου μυός σε ασθενείς ηλικίας άνω των 55 ετών.