Δύσκαμπτος/πιασμένος αυχένας

Οι ασθενείς με αυχενικό σύνδρομο συχνά αναφέρουν πως νιώθουν δύσκαμπτο/πιασμένο τον αυχένα τους. Λαμβάνοντας αυτό υπόψη, ο θεραπευτής υποθέτει ότι υπάρχει μυϊκός σπασμός στη περιοχή και προσαρμόζει ανάλογα την θεραπευτική του παρέμβαση. Πόσο ακριβής είναι αυτή η υπόθεση;

Ερευνητές σχεδίασαν την παραπάνω μελέτη για να δώσουν την απάντηση

Χρησιμοποιώντας Ελαστογραφία Διατμητικών Κυμάτων (Shear Wave Elastography), συνέκριναν τον σπασμό των εκτεινόντων μυών του αυχένα και το πιάσιμο σε συγκεκριμένες μυϊκές περιοχές, σε γυναίκες με χρόνιο πόνο μη-ειδικής αιτιολογίας στον αυχένα και σε ομάδα ελέγχου ασυμπτωματικών γυναικών. 

Η ελαστογραφία διατμητικών κυμάτων είναι μια αναπτυσσόμενη παραλλαγή της απεικόνισης υπερήχων. Ένας παλμός υψηλότερης έντασης μεταδίδεται για να παράγει διατμητικά κύματα, τα οποία εκτείνονται πλευρικά από την προς έλεγχο δομή. Τα κύματα διάτμησης μπορούν στη συνέχεια να παρακολουθούνται με παλμούς χαμηλής έντασης για να βρουν την ταχύτητα διάτμησης.

Μέθοδος

Μέτρησαν τη μέση σκληρότητα σε πολλούς εκτείνοντες μύες του αυχένα, πιο συγκεκριμένα στους: τραπεζοειδείς, σπληνιοειδής κεφαλικός, ημιακανθώδης κεφαλικός, ημιακανθώδης αυχενικός και πολυσχιδής. Χρησιμοποίησαν την Ελαστογραφία Διατμητικών Κυμάτων σε είκοσι (20) γυναίκες με χρόνιο αυχενικό πόνο μη-ειδικής αιτιολογίας και δεκαοκτώ ασυμπτωματικές γυναίκες, κατά τη διάρκεια πολλαπλών εργασιών.

Αποτελέσματα

Σε όλες τις δοκιμασίες, η σκληρότητα των μυών του αυχένα δεν ήταν σημαντικά διαφορετική μεταξύ των δυο ομάδων. Πιο αναλυτικά: στη πρώτη ομάδα Median 11,6kPa, interquartile range 8,9kPa και στην δεύτερη (ομάδα ελέγχου) median 13,3kPa, interquartile range 8,6kPa. Η μέτρηση του σπασμού στους μύες του αυχένα δεν συσχετίστηκε με την ένταση του πόνου ή την αντιλαμβανόμενη ανικανότητα.

Συμπέρασμα

Παρόλο την αυξημένη αίσθηση δυσκαμψίας/πιασίματος στον αυχένα σε άτομα με χρόνιο αυχενικό πόνο, η Ελαστογραφία Διατμητικών Κυμάτων έδειξε παρόμοια μυϊκή ανταπόκριση σε άτομα με πιάσιμο στον αυχένα και στην ομάδα ελέγχου. Τα ευρήματα αυτά αμφισβητούν την υπόθεση πως η αίσθηση πιασίματος του ασθενή προέρχεται από μυϊκό σπασμό.

Οπότε το εύλογο ερώτημα είναι αν πρέπει μετά από αυτά τα ευρήματα να αναθεωρήσουμε τη θεραπευτική μας προσέγγιση!

Για να δοθεί απάντηση, ας θυμηθούμε μερικές από τις αιτίες που προκαλούν πιάσιμο στον αυχένα:

1) Μικροτραυματισμό ή καταπόνηση, λόγω κακή στάσης στον ύπνο ή την εργασία, λόγω υπερβολικής χρήσης κινητού τηλεφώνου ή tablet, αθλητικές δραστηριότητες και στρες.
2) Σύνδρομο Μαστιγίου (Whiplash Syndrome): Όταν ένα κινούμενο αντικείμενο σταματήσει απότομα, δημιουργούνται τρομερές δυνάμεις. Όταν αυτές οι δυνάμεις επιδρούν πάνω στην Αυχενική Μοίρα, προκαλούν μία βίαιη κίνηση της κεφαλής συνήθως σε πρόσθιο-οπίσθια κατεύθυνση με επιπτώσεις από ήπιες έως πολύ σοβαρές. Ο τύπος αυτός του τραυματισμού ονομάζεται «σύνδρομο μαστιγίου – whiplash syndrome». Τα συμπτώματα εξαρτώνται από το μέγεθος του τραυματισμού. Μπορεί να γίνουν αντιληπτά αμέσως μετά τον τραυματισμό ή να εμφανισθούν μετά από μερικές ημέρες. Τα πιο χαρακτηριστικά είναι: Η αστάθεια στην περιοχή του αυχένα, πονοκέφαλος, ζαλάδα, θολούρα ή θάμπωμα στα μάτια, εμβοές στα αυτιά, πόνο στην περιοχή του αυχένα, στους ώμους, στα χέρια ή ανάμεσα στις ωμοπλάτες, περιορισμό στο εύρος κίνησης του αυχένα, ενώ όταν επηρεαστούν τα νεύρα της περιοχής προκαλείται και απώλεια της μυϊκής ισχύος.
3) Αρθρίτιδα στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης
4) Ρευματοειδής αρθρίτιδα
5) Ριζίτιδα, κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης
6) Ινομυαλγία

Η απάντηση πρέπει να δοθεί μέσα από την κλινική αξιολόγηση και τον κλινικό συλλογισμό του θεραπευτή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα.

ΠΗΓΕΣ

J Orthop Sports Phys Ther 2020;50(4):179–188. Epub 6 Jan 2020. doi:10.2519/jospt.2020.8821

physio.gr