Physio.gr

Πόνος στη μέση και άρση αντικειμένων! Παρόλο που η σπονδυλική στήλη είναι μια σθεναρή κατασκευή, όλοι οι ενήλικες κάποια στιγμή στη ζωή τους θα νιώσουν πόνο στη μέση. Αυτό πιθανόν να συμβαίνει γιατί δεν χρησιμοποιείται σωστά!

Ερευνητές ειδικευμένοι στη διαχείριση του πόνου, από το Ochsner Clinic Foundation, διαπίστωσαν ότι η συντηρητική αντιμετώπιση σε περιπτώσεις κοκκυγοδυνίας, που περιελάμβανε μάλαξη, κινητοποίηση με χειρισμούς, ψυχοθεραπεία και εξειδικευμένη αποκατάσταση στη πυελική βάση, ήταν αποτελεσματική στο 90% των περιπτώσεων που αντιμετωπίστηκαν. Διαπίστωσαν επίσης, πως κάποιοι ασθενείς με δυσλειτουργία στην περιοχή του κόκκυγα, έχουν ενεργοποιημένο το σύστημα συνεγερμού του εγκεφάλου (κεντρική ευαισθητοποίηση), δηλαδή ο εγκέφαλος αξιολογεί ως επικίνδυνα τα εισερχόμενα ερεθίσματα, αντιλαμβανόμενος πιθανή βλάβη ιστού, οπότε «κλειδώνει» τη περιοχή με μυϊκό σπασμό και πόνο, ενώ αντίθετα άλλοι ασθενείς ευρισκόμενοι στην ίδια ακριβώς κατάσταση δεν αισθάνονται τίποτα. Το φαινόμενο της κεντρικής ευαισθητοποίησης που παρατηρείται σε αυτούς τους ασθενείς οφείλεται στη μακροχρόνια έκθεση στα επώδυνα ερεθίσματα. Αυτή η ευαισθητοποίηση προκαλεί πόνο στον γοφό και στη λεκάνη, που επιμένει ακόμη και αφού έχει εκλείψει η αιτία που τον προκάλεσε!

Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Journal Spine, με τίτλο "The relationships between low back pain and lumbar lordosis- Συσχέτιση μεταξύ πόνου στη μέση και οσφυϊκής λόρδωσης", μια συστηματική ανασκόπηση και μετά-ανάλυση, καταγράφεται ο ισχυρός σύνδεσμος μεταξύ χαμηλής οσφυαλγίας και μειωμένης οσφυϊκής λόρδωσης. Επιπλέον, ο εκφυλισμός των μεσοσπονδυλίων δίσκων, στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, φάνηκε να σχετίζεται σημαντικά με την απώλεια του οσφυϊκού κυρτώματος. Είναι φανερό πως ο ευθειασμός του οσφυϊκού κυρτώματος, θα "φρακάρει" τη σπονδυλική στήλη και θα μεταβάλει συνολικά την κινηματική της μέσης.

Οι ιατροί συνήθως συμβουλεύουν τους ασθενείς με πόνο στη μέση, για ένα διάστημα, να παραμένουν κλινήρης.

Επιμένουν σε αυτή τη συμβουλή παρόλο που αρκετές μελέτες υποδεικνύουν ότι η παρατεταμένες κατάκλιση δεν εξυπηρετεί κανέναν σκοπό, ενώ αντίθετα μπορεί να παρατείνει τον χρόνο αποθεραπείας και να καθυστερήσει την επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες.