Πρόκληση για την Ιατρική στο μέλλον θα είναι η αντιμετώπιση των χρόνιων προβλημάτων. Το 2000 εκτιμήθηκε ότι 125 εκατομμύρια Αμερικάνοι έπασχαν από ένα ή περισσότερα χρόνια ιατρικά προβλήματα. Αυτό το νούμερο αναμένεται να αυξηθεί σε 157 εκατομμύρια το 2020. Επιπλέον περίπου 60 εκατομμύρια έχουν πολλαπλές χρόνιες παθήσεις, ένα νούμερο που αναμένεται να αυξηθεί στα 81 εκατομμύρια το 2020.

Πρόκληση για την Ιατρική στο μέλλον θα είναι η αντιμετώπιση των χρόνιων προβλημάτων. Το 2000 εκτιμήθηκε ότι 125 εκατομμύρια Αμερικάνοι έπασχαν από ένα ή περισσότερα χρόνια ιατρικά προβλήματα. Αυτό το νούμερο αναμένεται να αυξηθεί σε 157 εκατομμύρια το 2020. Επιπλέον περίπου 60 εκατομμύρια έχουν πολλαπλές χρόνιες παθήσεις, ένα νούμερο που αναμένεται να αυξηθεί στα 81 εκατομμύρια το 2020.

Για έναν σημαντικό αριθμό ασθενών, η αντιμετώπιση των χρόνιων παθήσεων έχει γίνει αναπόσπαστο τμήμα της ζωής των. Τα συστήματα υγείας εντούτοις, έχουν σχεδιαστεί ώστε να επικεντρώνονται στην αντιμετώπιση επειγόντων παθολογικών καταστάσεων ή τραυματισμών.

Οι περισσότεροι ασθενείς με χρόνια προβλήματα έχουν να αντιμετωπίσουν σημαντικές προκλήσεις. Πρέπει να μάθουν να αντιμετωπίζουν τα χρόνια συμπτώματα και συχνά την σωματική δυσλειτουργία. Επίσης να συμμετέχουν σε ενδεχόμενη περίπλοκη ιατρική διαδικασία, να μάθουν τεχνικές αυτό – ελέγχου, και να λαμβάνουν τις αναγκαίες αποφάσεις διαχείρισης. Οι χρόνιες παθήσεις απαιτούν σημαντικές αλλαγές στον τρόπο ζωής, και αντιμετώπιση των συναισθηματικών μεταπτώσεων. Επιπλέον οι ασθενείς και το περιβάλλον τους, πρέπει να μάθουν πώς να συνεργάζονται αποτελεσματικά με το προσωπικό των επαγγελμάτων υγείας.

Το προσωπικό των επαγγελμάτων υγείας, δεν έχει τον χρόνο, ούτε συχνά την εμπειρία, να διδάξει στους ασθενείς τρόπους αυτό – ελέγχου. Εντούτοις, σύμφωνα με το Chronic Care Model, το προσωπικό αυτό, έχει την ευθύνη να ενισχύσει τον σημαντικό ρόλο του ασθενή και του περιβάλλοντος του, στην αντιμετώπιση της κατάστασης, να βοηθήσει τον ασθενή να θέσει ρεαλιστικούς στόχους, να οριοθετήσει αυτούς τους στόχους, και να σχεδιάσει ένα πλάνο πως θα επιτευχθούν. Φυσικά αυτά παραμένουν μεγάλα λόγια.

Για να μπορέσουν οι ασθενείς να υλοποιήσουν αυτούς τους στόχους, πρέπει να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και ικανότητες, μέσα από μια χρονοβόρα διαδικασία. Σύμμαχο σε αυτή τη προσπάθεια έχουν προγράμματα αυτό – ελέγχου που έχουν σχεδιαστεί και είναι διαθέσιμα στο διαδύκτιο. Ενδεικτικά περιγράφονται παρακάτω μερικά από αυτά:

ΗΜΙΚΡΑΝΙΕΣ

Περίπου το 12,6% των Αμερικανών υποφέρει από ημικρανίες, το 53% αναφέρει πολύ σοβαρή ενόχληση. Κατ’ εκτίμηση το 25% των πασχόντων επισκέπτεται τα επείγοντα εξωτερικά ιατρεία κάποιου Νοσοκομείου τον χρόνο για παροχή πρώτων βοηθειών. Επίσης 4,1% των Αμερικανών υποφέρει από χρόνιο καθημερινό πονοκέφαλο. 
Σε μελέτες διαπιστώθηκε ότι η Γνωστική Θεραπεία Συμπεριφοράς (Cognitive behavioral therapy –CBT) και autogenic training, διαθέσιμες στο διαδύκτιο, ήταν αποτελεσματικές στην διαχείριση αυτών των καταστάσεων. 
Σε μελέτη με τυχαίο δείγμα, διαπιστώθηκε ότι σε διάστημα 4 εβδομάδων, ασθενείς που ακολούθησαν πρόγραμμα μέσω διαδυκτίου, που περιλάμβανε τεχνικές χαλάρωσης, και έλεγχο συμπεριφοράς (CBT), παρουσίασαν στατιστικά σημαντική βελτίωση των συμπτωμάτων σε σχέση με το δείγμα ελέγχου.

ΠΟΝΟΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ

Περίπου 16 εκατομμύρια ενήλικες Αμερικάνοι εμφανίζουν επίμονο πόνο στη μέση, ενώ για το πρόβλημα αυτό γίνονται περίπου 32 εκατομμύρια ιατρικές επισκέψεις ετησίως. ‘Όπως και σε περιπτώσεις ημικρανίας έτσι και σε άλλες περιπτώσεις χρόνιου πόνου, όπως ο πόνος στη μέση, τεχνικές χαλάρωσης και ελέγχου συμπεριφοράς (CBT), διαθέσιμες στο διαδύκτιο, φαίνεται να είναι αποτελεσματικές στον έλεγχο του προβλήματος. Μια τυχαία μελέτη 6 εβδομάδων έδειξε ότι ασθενείς με χρόνιο πόνο στη μέση, βρήκαν σημαντική βελτίωση, σε σχέση με το δείγμα ελέγχου.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτοί οι ασθενείς πρέπει να μάθουν να διαχειρίζονται αποτελεσματικά το πρόβλημα τους. Τα συστήματα υγείας πρέπει να εστιάσουν την προσοχή τους σε μεθόδους, που θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν, με τον πιο οικονομικό και ταυτόχρονα αποτελεσματικό τρόπο, να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους. Η εκμετάλλευση των δυνατοτήτων του διαδυκτίου είναι μια ρεαλιστική πρόταση. Είναι οικονομική και αυξάνεται συνεχώς ο πληθυσμός που έχει πρόσβαση σε αυτό. Άμεσα συνδεδεμένα προγράμματα στο διαδύκτιο αυτό-ελέγχου χρόνιων παθήσεων, μπορεί να είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος εκπαίδευσης των ασθενών και βελτίωσης της αυτοπεποίθησης των, ώστε να πάρουν στα χέρια τους τον έλεγχο της κατάστασής.

ΠΗΓΗ

Medscape Public Health & Prevention 

Perspectives in Prevention From the American College of Preventive Medicine 
Patients Learn Chronic Disease Self-Management Online CME/CE
Posted 06/25/2007

Περισσότερες πληροφορίες:

http://www.medscape.com/viewarticle/558483

http://www.nacbt.org/whatiscbt.htm