Η Κρανιοϊερή Θεραπεία είναι μια ήπια Χειροθεραπεία, που επιδρά μέσω του συστήματος της περιτονίας αξιοποιώντας τη δυνατότητας του σώματος για αυτοθεραπεία. Έχει τη ρίζα της στην Κρανιακή Οστεοπαθητική, ενώ εμπνευστής της ήταν ο Αμερικανός Οστεοπαθητικός Dr John Upledger,Do. Το Διεθνές Ινστιτούτο Upledger (The Upledger Institute International), ευθυγραμμιζόμενο με τις νέες επιστημονικές έρευνες, συνεχώς εξελίσσει τα πρωτόκολλα και τη θεώρηση της Κρανιοϊερής θεραπείας, εστιάζοντας στην ασφάλεια, στην αξιολόγηση και στην θεραπευτική επίδραση.
Οι ασθενείς που υποφέρουν από χρόνιο πόνο αυξάνονται παγκοσμίως, ενώ οι δυνατότητες της φαρμακευτικής αγωγής παραμένουν περιορισμένες. Έτσι, όλο και περισσότεροι αναζητούν βοήθεια μέσω της Κρανιοϊερής θεραπείας. Συνήθως οι ασθενείς αυτοί υποφέρουν από πόνο στη μέση, πονοκέφαλο και ημικρανία.
Στο πλαίσιο αυτό αυξάνεται ο αριθμός των τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών σχετικά με την Κρανιοϊερή θεραπεία. Μια πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση και μετανάλυση, τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών, για την επίδραση της Κρανιοϊερής θεραπείας στον χρόνιο πόνο, έδειξε ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Πιο αναλυτικά: Οι Heidemarie Haller, Romy Lauche, Tobias Sundberg, Gustav Dobos και Holger Cramer, στην μελέτη που δημοσιεύτηκε στο BMC Musculoskeletal Disorders. 2020. 21: 1-14 με θέμα: «Craniosacral therapy for chronic pain: a systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials - Κρανιοϊερή Θεραπεία για τον χρόνιο πόνο: μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών», θέλησαν να αξιολογήσουν συστηματικά τα στοιχεία που αφορούν την επίδραση της Κρανιοϊερής θεραπείας στη θεραπεία του χρόνιου πόνου.
Έγινε αναζήτηση στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων PubMed, Central, Scopus, PsycInfo και Cinahl έως τον Αύγουστο του 2018. Επιλέχθηκαν τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές που αξιολογούσαν τις επιδράσεις της Κρανιοϊερής θεραπείας σε ασθενείς με χρόνιο πόνο. Ελήφθησαν υπόψη για την ένταση του πόνου και τη λειτουργική ανικανότητα (πρωτογενή αποτελέσματα) οι τυποποιημένες μέσες διαφορές (Standardized Mean Differences – SMD) και 95% διαστήματα εμπιστοσύνης (Confidence Intervals – CI), χρησιμοποιώντας τη διόρθωση Hedges (Hedges’ correction) για μικρά δείγματα. Τα δευτερεύοντα αποτελέσματα περιλάμβαναν τη σωματική/ψυχική ποιότητα ζωής, τη συνολική βελτίωση και την αίσθηση ασφάλειας. Ο κίνδυνος μεροληψίας αξιολογήθηκε χρησιμοποιώντας το εργαλείο Cochrane.
Αποτελέσματα: Συμπεριλήφθηκαν δέκα τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές με 681 ασθενείς, που έπασχαν από: πόνο στον αυχένα και τη μέση, ημικρανία, πονοκέφαλο, ινομυαλγία, επικονδυλίτιδα και πυελικό πόνο. Η Κρανιοϊερή θεραπεία εμφάνισε υπεροχή όσο αφορά την ένταση του πόνου ((SMD = -0.32, 95%CI = [− 0.61,-0.02]), και την ανικανότητα (SMD = -0.58, 95%CI = [− 0.92,-0.24]) σε σύγκριση με τη συνήθη θεραπευτική προσέγγιση στην ένταση του πόνου (SMD = -0.63, 95%CI = [− 0.90,-0.37]) και την ανικανότητα (SMD = -0.54, 95%CI = [− 0.81,-0.28]), σε σύγκριση με την Χειροθεραπεία/ψευδή-Χειροθεραπεία στην ένταση του πόνου (SMD = -0.53, 95%CI = [− 0.89,-0.16]) και την ανικανότητα (SMD = -0.58, 95%CI = [− 0.95,-0.21]) και συγκρινόμενη με ενεργητικές χειροθεραπευτικές προσεγγίσεις. Μετά από έξη μήνες η Κρανιοϊερή Θεραπεία είχε καλύτερη αποτελεσματικότητα στην ένταση του πόνου (SMD = -0.59, 95%CI = [− 0.99,-0.19]), και την ανικανότητα (SMD = -0.53, 95%CI = [− 0.87,-0.19]) έναντι placebo θεραπείας. Όσο αφορά τα δευτερεύοντα αποτελέσματα όλα ήταν σαφώς βελτιωμένα, έξη μήνες μετά, σε ασθενείς που ανήκαν στην ομάδα της Κρανιοϊερής θεραπείας σε σχέση με τις άλλες ομάδες, εκτός της ψυχικής ποιότητας ζωής. Οι αναλύσεις ευαισθησίας έδειξαν ισχυρά αποτελέσματα της Κρανιοϊερής θεραπείας έναντι των περισσοτέρων κινδύνων μεροληψίας. Δεν σημειώθηκαν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες.
Συμπεραίνουμε λοιπόν, ότι σε ασθενείς με χρόνιο πόνο, αυτή η μετα-ανάλυση δείχνει σημαντική και ισχυρή αποτελεσματικότητα της Κρανιοϊερής Θεραπείας στον πόνο και τη λειτουργικότητα, με διάρκεια έως και έξι μήνες. Φυσικά απαιτούνται περισσότερες ερευνητικές εργασίες για να επιβεβαιωθεί περαιτέρω η αποτελεσματικότητα της στον χρόνιο πόνο.
Σχετίζεται η πρόσθια ολίσθηση της κεφαλής με τον πόνου; Οι επιστήμονες ερευνούν και επιχειρούν απαντήσεις.
Το σώμα μας περιλαμβάνει ένα περίπλοκο ορμονικό σύστημα που εργάζεται για την επιβίωση μας. Ανταμείβει τις ευεργετικές δράσεις απελευθερώνοντας καλές χημικές ουσίες στο σώμα, ενισχύοντας επιπλέον την επιθυμία για περισσότερες. Η ομοιόσταση αναφέρεται στην ικανότητα του σώματος να διατηρεί ένα σταθερό εσωτερικό περιβάλλον μέσω της ρύθμισης των ορμονών. Οι Χειροθεραπευτές έχουν το προνόμιο να είναι σε θέση να βοηθήσουν τους ανθρώπους μέσω της αφής.
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό σας όταν κάποιος διαμαρτύρεται για πόνο στη μέση; Μπορεί να είναι μυϊκός σπασμός, εμπλοκή νευρικής ρίζας, αρθρίτιδα ή πρόβλημα στον μεσοσπονδύλιο δίσκο. Σπάνια συνδέουμε την άρθρωση του ισχίου (μηροκοτυλιαία άρθρωση) με τον πόνο στη μέση, παρόλο που σε αρκετές μελέτες έχει βρεθεί ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της μειωμένης λειτουργικότητας της άρθρωσης του ισχίου και της παθολογίας στη σπονδυλική στήλη (1).
Η Κρανιοϊερή Θεραπεία είναι μια ήπια Χειροθεραπεία, που επιδρά μέσω του συστήματος της περιτονίας αξιοποιώντας τη δυνατότητας του σώματος για αυτοθεραπεία. Έχει τη ρίζα της στην Κρανιακή Οστεοπαθητική, ενώ εμπνευστής της ήταν ο Αμερικανός Οστεοπαθητικός Dr John Upledger,Do. Το Διεθνές Ινστιτούτο Upledger (The Upledger Institute International), ευθυγραμμιζόμενο με τις νέες επιστημονικές έρευνες, συνεχώς εξελίσσει τα πρωτόκολλα και τη θεώρηση της Κρανιοϊερής θεραπείας, εστιάζοντας στην ασφάλεια, στην αξιολόγηση και στην θεραπευτική επίδραση.
Η λεμφική παροχέτευση (Manual Lymphatic Drainage – MLD), είναι ευρέως αποδεκτή ως συντηρητική θεραπεία για το λεμφοίδημα. Οι ερευνητές με αυτή τη συστηματική ανασκόπηση στόχευσαν να αξιολογήσουν την αποτελεσματικότητα της σε ασθενείς ευρισκόμενους σε ομάδα υψηλού κινδύνου να εμφανίσουν λεμφοίδημα ή ζουν με αυτό.
Ο όρος κοκκυγοδυνία περιγράφει τον πόνο στον κόκκυγα, ή γύρω απ’ αυτόν, κυρίως κατά το κάθισμα. Η κατάσταση της κοκκυγοδυνίας αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1600, αλλά ως όρος χρησιμοποιήθηκε από τον Simpson, το 1859.
Αυχενική κεφαλαλγία/πονοκέφαλος χαρακτηρίζεται ο πόνος που έχει προέλευση από την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Ο πόνος ξεκινά από τον αυχένα και το πίσω μέρος του κεφαλιού και ακτινοβολεί προς τα εμπρός. Δεν πρέπει να συγχέεται με τις ημικρανίες και τις άλλες μορφές πονοκεφάλου, καθώς πρόκειται για δευτερογενή πόνο, πόνο δηλαδή που προέρχεται από μια υποκείμενη πάθηση.
Το κεφάλι είναι σημαντικό στοιχείο της βιοκινητικής αλυσίδας. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, πρέπει να βρίσκεται κατά μήκος της μέσης γραμμής τού σώματος. Εξαιτίας της θέσης του, αλλά και του γεγονότος ότι αποτελεί περίπου του 6% του συνολικού βάρους του σώματος, πολλοί συγγραφείς πιστεύουν ότι έχει σημαντικό αντίκτυπο στην λειτουργία του.
Ένα συνηθισμένο σύμπτωμα για το οποίο συχνά οι ασθενείς παραπονούνται και αναζητούν βοήθεια είναι ο «δύσκαμπτος αυχένας». Αυτός ο άτυπος όρος μπορεί να αναφέρεται σε συμπτώματα που κυμαίνονται από την γενική δυσκαμψία της αυχενικής μοίρας τής σπονδυλικής στήλης, έως την ακινητοποίηση και τον οξύ πόνο, ή μπορεί να αναφέρεται σε πόνο που ακτινοβολεί στο άνω άκρο και περιορίζει την ικανότητα στροφής τού κεφαλιού σε μια ή περισσότερες κατευθύνσεις.
Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος είναι ένας πεπλατυσμένος δίσκος, που βρίσκεται ανάμεσα στα σώματα των σπονδύλων. Αποτελείται από τον πηκτοειδή πυρήνα στο κέντρο του ως το ζελατινοειδές και εύπλαστο μέρος και τον ινώδη δακτύλιο που τον περιβάλει συγκρατώντας τον στην θέση του, είναι το πιο σκληρό και ινώδες μέρος.
Συνδεθείτε με τα κοινωνικά μας δίκτυα "Social Media" και ανακαλύψετε τις νεότερες πληροφορίες
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 91 guests και κανένα μέλος
ΑΛΚΙΜΑΧΟΥ 3 - 5 / 11634 / ΑΘΗΝΑ