Η αποτελεσματική διαχείριση του δευτεροπαθούς λεμφοιδήματος, επιτυγχάνεται με την ολοκληρωμένη αποσυμφορητική θεραπεία (MLD) και την συμπιεστική περίδεση του πάσχοντος μέλους (CDT). Μετά το πέρας της αποσυμφορητικής θεραπείας, για να διατηρηθούν τα ευεργετικά αποτελέσματά της, επιβάλλεται ο ασθενής να φορέσει στην πάσχουσα περιοχή κατάλληλο συμπιεστικό ένδυμα επίπεδης πλέξης επί μέτρο.
Η αποτελεσματικότητα του ενδύματος είναι συνδεδεμένη με την σωστή επιλογή υλικού, την ακριβή μέτρηση και απαιτεί εμπειρία και γνώση από τον θεραπευτή. Καθε λεμφοίδημα απαιτεί εξατομικευμένη μέτρηση, λαμβάνοντας υπόψιν αρκετούς παράγοντες όπως το στάδιο, ο τύπος του οιδήματος, η ηλικία, η φυσική κατάσταση του ασθενή, συνοδές παθολογίες, η ανταπόκριση του πάσχοντος μέλους στην θεραπεία MLD/CDT, η δυνατότητα υποστήριξης στο σπίτι, η ψυχολογία του ασθενή και η εμπειρία του σε χρήση συμπιεστικών ενδυμάτων.
Σκοπός των συμπιεστικών ενδυμάτων είναι να παρέχουν στο πάσχον μέλος διαρκή συμπίεση με τρόπο άνετο, καθιστώντας ταυτόχρονα το προσβεβλημένο μέλος λειτουργικό, εξασφαλίζοντας στον πάσχοντα ευκολία στις καθημερινές κινήσεις και καλαίσθητη εμφάνιση.
Τα ενδύματα επίπεδης πλέξης, κατασκευάζονται σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες του πάσχοντος, ως εκ τούτου, μπορούν να δώσουν λύσεις σε πολλά προβλήματα που ταλαιπωρούν τους ασθενείς με λεμφοίδημα.
Ο ασθενής οφείλει να είναι ενήμερος ότι η οιδηματώδης περιοχή επηρεάζεται από ποικίλες συνθήκες όπως για παράδειγμα, η αυξομείωση του σωματικού βάρους, η καθημερινή δραστηριότητα του ασθενή, η θερμοκρασία του περιβάλλοντος κ.α. Παρόλο, που τις περισσότερες φορές το ένδυμα εφαρμόζει ιδανικά, υπάρχουν περιπτώσεις που υπάρχουν αποκλίσεις. Εάν προκύψουν σοβαρές αποκλίσεις στην εφαρμογή, το συμπιεστικό ένδυμα πρέπει να αντικατασταθεί.
Τα ενδύματα επίπεδης πλέξης κατασκευάζονται κατόπιν μέτρησης, πάντα σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες του πάσχοντος. Ο θεραπευτής που εφάρμοσε την αποσυμφωρητική θεραπεία στον πάσχοντα είναι ο μόνος κατάλληλος να αναλάβει την μέτρηση, την επιλογή του υλικού, την κατάλληλη ύφανση και την κατάλληλη συμπιεστική κλάση για τον ασθενή του.
Σε ήπια οιδήματα, σε παιδιά, σε ηλικιωμένους, σε ασθενείς με νευρολογικές διαταραχές προτείνονται ενδύματα συμπιεστικής κλάσης I.
Σε μέτρια οιδήματα, κυρίως οιδήματα άνω άκρων προτείνονται ενδύματα συμπιεστικής κλάσης II.
Σε μεγάλα οιδήματα με ίνωση, κυρίως οιδήματα κάτω άκρων προτείνονται ενδύματα συμπιεστικής κλάσης III.
Σπάνια προτείνονται ενδύματα συμπιεστικής κλάσης IV κάτω άκρων μόνο.
Τα νήματα που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή των ενδυμάτων περιέχουν αναλογία πολυαμίδης, ελαστίνης και βισκόζης. Σε ασθενείς με αλλεργία στις συνθετικές ίνες ή ασθενείς με κίνδυνο λοιμώξεων, χρησιμοποιούνται νήματα με βαμβακερές ίνες ή ίνες ασημιού.
Τα συμπιεστικά ενδύματα μπορούν να κατασκευαστούν σε διάφορα χρώματα. Η επιλογή του χρώματος γίνεται από τον ασθενή βάσει της αισθητικής του άποψης.
Το συμπιεστικό ένδυμα αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι της εμφάνισης του ασθενή. Είναι πολύ σημαντικό αυτός που το φοράει να νιώθει άνετα και να μην ντρέπεται γι αυτό. Οι μπεζ αποχρώσεις των ενδυμάτων είναι κοντά στο χρώμα του δέρματος και παρέχουν μία κάποια διακριτικότητα καθώς δεν διακρίνονται εύκολα από μακριά, όμως είναι συνυφασμένες με ιατρικά προβλήματα. Αντίθετα τα διάφορα χρώματα που υπάρχουν, ενώ είναι ευδιάκριτα, δίνουν ένα ιδιαίτερο στυλ και μία πιο ευχάριστη εικόνα, ειδικά εάν έχει επιλεγεί να υπάρχει κάποιο σχέδιο πάνω στο ένδυμα.
Το «πιάσιμο» στον αυχένα είναι ένα πολύ συνηθισμένο σύμπτωμα που οδηγεί τους πάσχοντες να αναζητήσουν βοήθεια. Βέβαια πρόκειται για άτυπο όρο ομπρέλα, καθώς τα συμπτώματα κυμαίνονται από γενική δυσκαμψία του αυχένα έως πλήρη ακινησία με αφόρητο πόνο.
Στη προσπάθεια για να διατηρήσετε τον εαυτό σας υγιή και προστατευμένο από τραυματισμούς, βασική προϋπόθεση είναι να διατηρήσετε την περιτονία υγιή, ώστε να είναι ελεύθερη η ροή των υγρών, η ολίσθηση και να υπάρχει ευκολία στη κίνηση. Τελικός στόχος παραμένει η διατήρηση της ομοιόστασης του σώματος, που σημαίνει σώμα σε φυσική και πνευματική ισορροπία.
Μελέτη που παρουσιάσθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου στο American Heart Association’s Hypertension Scientific Sessions 2022, συσχετίζει την υψηλή αρτηριακή πίεση με την ταχύτερη γήρανση των οστών.
Σε πρόσφατη μελέτη από το Lise Meitner Group for Environmental Neuroscience at the Max Planck Institute for Human Development, διαπιστώθηκε ότι μια ώρα περπάτημα στο δάσος Grunewald στη Γερμανία, μείωσε το άγχος στους συμμετέχοντες, ενώ αντίθετα περπάτημα ίσης διάρκειας σε πολυσύχναστο δρόμο στην εμπορική περιοχή του Βερολίνου δεν είχε το ίδιο αποτέλεσμα.
Το σύνδρομο της Ινομυαλγίας (fibromyalgia) είναι μια συνηθισμένη και χρόνια διαταραχή, που χαρακτηρίζεται από διάχυτους μυϊκούς πόνους, κακουχία και πολλαπλά επώδυνα σημεία (tender points). Η ετοιμολογία του όρου “fibromyalgia” προέρχεται από την Λατινική λέξη fibro, που σημαίνει ιστός, και από τις Ελληνικές λέξεις myo και algia, που σημαίνουν μυς και άλγος (fibromyalgia = ινομυαλγία). Βρίσκουμε αναφορές για διάχυτο πόνο στο σώμα σε ιστορικά έγγραφά ακόμη πριν τον Μεσαίωνα, αλλά είναι καταπληκτικό ότι ακόμη και σήμερα αυτή η κατάσταση συνεχίζει να είναι υπό διερεύνηση.
Η εμπεριστατωμένη αξιολόγηση αποτελεί βασική προϋπόθεση μιας αποτελεσματικής θεραπείας. Ένα απλοποιημένο σύστημα ελέγχου, μέσω του οποίου μπορούμε σε μικρό χρονικό διάστημα να αξιολογήσουμε ολόκληρο το σώμα, στην αναζήτηση της βασικής αιτίας είναι το ART. Το ακρώνυμο ART προέρχεται από τις λέξεις: Asymmetry – Restriction of motion – Tissue texture abnormalities (Ασυμμετρία – Περιορισμός της κίνησης – Ανωμαλία στην υφή του ιστού).
Πολλές είναι οι αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν πόνο στη μέση, οι περισσότερες από αυτές εξαρτώνται από τις συνήθειες που έχουμε υιοθετήσει στην καθημερινότητα μας. Η καθιστική ζωή, πολλές ώρες μπροστά στη τηλεόραση ή τον υπολογιστή, η διατροφή και το άγχος συμβάλλουν σημαντικά στη πρόκληση του πόνου στη μέση. Το ίδιο συμβαίνει επίσης από την υπερβολική καταπόνηση του σώματος, χωρίς την απαραίτητη προσαρμογή, όταν δηλαδή θέλουμε να κάνουμε περισσότερα από όσα πραγματικά έχουμε την ικανότητα να κάνουμε. Το αποτέλεσμα και στις δυο περιπτώσεις είναι πρόκληση μικροτραυματισμών στην περιτονία με επακόλουθο αποτέλεσμα τη φλεγμονή και τον πόνο.
Ως κοινωνία, έχουμε επικεντρωθεί εδώ και πολύ καιρό στη διαίρεση, την αποσυναρμολόγηση και τη προσεκτική μελέτη των μικρότερων δομικών στοιχείων. Αυτή η προσέγγιση έχει οδηγήσει σε μεγάλη πρόοδο σε ορισμένους τομείς και σε ενισχυμένη κατανόηση των επί μέρους στοιχείων, αλλά οδήγησε επίσης σε μια πολύ περιορισμένη ολιστική κατανόηση αυτών που συμβαίνουν γύρω μας.
Δεν είναι λίγες οι φορές που ως θεραπευτές καλούμαστε να φροντίσουμε ασθενείς τους οποίους με δυσκολία μπορούμε να αγγίξουμε εξαιτίας του πόνου. Τις περισσότερες φορές είναι αδύνατη μια διαφωτιστική κλινική αξιολόγηση και ακόμη πιο δύσκολή η θεραπευτική προσέγγιση χωρίς τον κίνδυνο να πονέσει περισσότερο ο ασθενής μας. Σε αυτές τις περιπτώσεις μια προσέγγιση είναι να μην κάνουμε τίποτα, χωρίς όμως να έχει αποδειχθεί ότι αυτό θα είναι ευεργετικό για τον ασθενή μας, αντίθετα πολλές φορές συσσωρεύει και άλλες δυσκολίες. Μια άλλη προσέγγιση είναι να υιοθετήσουμε μια στρατηγική θεραπευτικής προσέγγισης βήμα-βήμα. Δηλαδή, να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για μια αποτελεσματική θεραπεία.
Όταν ένας ασθενής παρουσιάζει αλλαγή στην ευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης, είναι φυσικό να υποθέσουμε ότι η αιτία βρίσκεται στη ίδια τη σπονδυλική στήλη, και, ως εκ τούτου, η θεραπευτική προσέγγιση θα πρέπει να εστιάζεται εκεί. Ωστόσο, άλλοι παράγοντες, εκτός της σπονδυλικής στήλης συχνά προκαλούν αλλαγές στη μορφολογία της. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι χρήσιμο να διευρύνουμε τον θεραπευτικό μας ορίζοντα, συμπεριλαμβάνοντας στο πλάνο μας και άλλες περιοχές του σώματος.
Συνδεθείτε με τα κοινωνικά μας δίκτυα "Social Media" και ανακαλύψετε τις νεότερες πληροφορίες
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 143 guests και κανένα μέλος
ΑΛΚΙΜΑΧΟΥ 3 - 5 / 11634 / ΑΘΗΝΑ