Λεμφοίδημα κάτω άκρων προκαλείται από την ανώμαλη συσσώρευση του λεμφικού υγρού. Το λεμφοίδημα από τη στιγμή της εμφάνισης του δημιουργεί σοβαρά προβλήματα - τόσο σωματικά, όσο και ψυχικά - στο πάσχοντα, επηρεάζοντας σημαντικότατα την ποιότητα της ζωής του. Μάλιστα τις περισσότερες φορές ο πάσχον δεν γνωρίζει από που να αναζητήσει βοήθεια. Το λεμφοίδημα μπορεί να είναι ‘πρωτοπαθές’ ή ‘δευτεροπαθές’.
Είναι αποτέλεσμα γενετικής δυσλειτουργίας λόγω ελλιπών λεμφαγγείων ή λεμφαδένων. Οι γυναίκες προσβάλλονται 3 φορές συχνότερα από τους άνδρες. Συνήθως προσβάλλεται μόνο το ένα άκρο, ενώ στις περιπτώσεις όπου προσβάλλονται και τα δυο, το ένα είναι πιο οιδηματώδες από το άλλο. Το οίδημα ξεκινά σταδιακά από την εφηβεία και με την πάροδο του χρόνου αυξάνει. Εάν εμφανιστεί πριν την ηλικία των 35 ετών ονομάζεται ‘πρώιμο πρωτοπαθές λεμφοίδημα’ (είναι το συχνότερο), ενώ αν εμφανιστεί μετά το 35ο έτος ονομάζεται ‘όψιμο πρωτοπαθές λεμφοίδημα’. Το λεμφοίδημα, που δεν έχει αντιμετωπιστεί με την εμφάνιση του, συχνότατα θα οδηγήσει τον πάσχοντα σε χρόνιο λεμφοίδημα, το οποίο μετά το 65ο έτος της ηλικίας του πάσχοντος, μπορεί να εξελιχθεί σε λεμφοίδημα Γ’ σταδίου (λεμφοστατική ελεφαντίαση).
Η εμφάνιση του είναι αποτέλεσμα:
Εάν το λεμφοίδημα δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα γίνεται χρόνιο, προκαλώντας σημαντικά προβλήματα στον πάσχοντα (παχυδερμία, εμφάνιση φυσαλίδων κ.α.). Μπορεί να καταλήξει σε κακόηθες λεμφαγγειοσάρκωμα (σύνδρομο του Stewart-Treves).
Ακόμη και ένας μικροτραυματισμός μπορεί να προκαλέσει λοίμωξη. Η λοίμωξη από στρεπτόκοκκο του λίπους κάτω από το δέρμα ονομάζεται ‘ερυσίπελας’, συνοδεύεται από ψηλό πυρετό, πόνο και ερυθρότητα. Επανειλημμένα επεισόδια ‘ερυσίπελας’ προκαλούν περαιτέρω βλάβη των λεμφαγγείων. Πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή σε κάθε πληγή όσο μικρή και αν είναι, η οποία και θα πρέπει να θεραπεύεται άμεσα. Σε λεμφοίδημα άκρου πόδα η δημιουργία άτονων ελκών (πληγών που δε κλείνουν) είναι σπάνια. Η προοδευτική αύξηση του οιδήματος συνήθως αρχίζει περιφερικά και αργότερα επεκτείνεται κεντρικά. Δημιουργείται αίσθημα βάρους, δυσκαμψίας, πόνου και δυσλειτουργίας, αύξηση του συνδετικού ιστού με δημιουργία παχυδερμίας με πιθανές αλλαγές της επιδερμίδας λόγω υπερκεράτωσης.
Medifocus Guidebook of Lymphedema
Creative Commons Attribution-Share Alike Lic., Lymphedema
Το «πιάσιμο» στον αυχένα είναι ένα πολύ συνηθισμένο σύμπτωμα που οδηγεί τους πάσχοντες να αναζητήσουν βοήθεια. Βέβαια πρόκειται για άτυπο όρο ομπρέλα, καθώς τα συμπτώματα κυμαίνονται από γενική δυσκαμψία του αυχένα έως πλήρη ακινησία με αφόρητο πόνο.
Στη προσπάθεια για να διατηρήσετε τον εαυτό σας υγιή και προστατευμένο από τραυματισμούς, βασική προϋπόθεση είναι να διατηρήσετε την περιτονία υγιή, ώστε να είναι ελεύθερη η ροή των υγρών, η ολίσθηση και να υπάρχει ευκολία στη κίνηση. Τελικός στόχος παραμένει η διατήρηση της ομοιόστασης του σώματος, που σημαίνει σώμα σε φυσική και πνευματική ισορροπία.
Μελέτη που παρουσιάσθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου στο American Heart Association’s Hypertension Scientific Sessions 2022, συσχετίζει την υψηλή αρτηριακή πίεση με την ταχύτερη γήρανση των οστών.
Σε πρόσφατη μελέτη από το Lise Meitner Group for Environmental Neuroscience at the Max Planck Institute for Human Development, διαπιστώθηκε ότι μια ώρα περπάτημα στο δάσος Grunewald στη Γερμανία, μείωσε το άγχος στους συμμετέχοντες, ενώ αντίθετα περπάτημα ίσης διάρκειας σε πολυσύχναστο δρόμο στην εμπορική περιοχή του Βερολίνου δεν είχε το ίδιο αποτέλεσμα.
Το σύνδρομο της Ινομυαλγίας (fibromyalgia) είναι μια συνηθισμένη και χρόνια διαταραχή, που χαρακτηρίζεται από διάχυτους μυϊκούς πόνους, κακουχία και πολλαπλά επώδυνα σημεία (tender points). Η ετοιμολογία του όρου “fibromyalgia” προέρχεται από την Λατινική λέξη fibro, που σημαίνει ιστός, και από τις Ελληνικές λέξεις myo και algia, που σημαίνουν μυς και άλγος (fibromyalgia = ινομυαλγία). Βρίσκουμε αναφορές για διάχυτο πόνο στο σώμα σε ιστορικά έγγραφά ακόμη πριν τον Μεσαίωνα, αλλά είναι καταπληκτικό ότι ακόμη και σήμερα αυτή η κατάσταση συνεχίζει να είναι υπό διερεύνηση.
Η εμπεριστατωμένη αξιολόγηση αποτελεί βασική προϋπόθεση μιας αποτελεσματικής θεραπείας. Ένα απλοποιημένο σύστημα ελέγχου, μέσω του οποίου μπορούμε σε μικρό χρονικό διάστημα να αξιολογήσουμε ολόκληρο το σώμα, στην αναζήτηση της βασικής αιτίας είναι το ART. Το ακρώνυμο ART προέρχεται από τις λέξεις: Asymmetry – Restriction of motion – Tissue texture abnormalities (Ασυμμετρία – Περιορισμός της κίνησης – Ανωμαλία στην υφή του ιστού).
Πολλές είναι οι αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν πόνο στη μέση, οι περισσότερες από αυτές εξαρτώνται από τις συνήθειες που έχουμε υιοθετήσει στην καθημερινότητα μας. Η καθιστική ζωή, πολλές ώρες μπροστά στη τηλεόραση ή τον υπολογιστή, η διατροφή και το άγχος συμβάλλουν σημαντικά στη πρόκληση του πόνου στη μέση. Το ίδιο συμβαίνει επίσης από την υπερβολική καταπόνηση του σώματος, χωρίς την απαραίτητη προσαρμογή, όταν δηλαδή θέλουμε να κάνουμε περισσότερα από όσα πραγματικά έχουμε την ικανότητα να κάνουμε. Το αποτέλεσμα και στις δυο περιπτώσεις είναι πρόκληση μικροτραυματισμών στην περιτονία με επακόλουθο αποτέλεσμα τη φλεγμονή και τον πόνο.
Ως κοινωνία, έχουμε επικεντρωθεί εδώ και πολύ καιρό στη διαίρεση, την αποσυναρμολόγηση και τη προσεκτική μελέτη των μικρότερων δομικών στοιχείων. Αυτή η προσέγγιση έχει οδηγήσει σε μεγάλη πρόοδο σε ορισμένους τομείς και σε ενισχυμένη κατανόηση των επί μέρους στοιχείων, αλλά οδήγησε επίσης σε μια πολύ περιορισμένη ολιστική κατανόηση αυτών που συμβαίνουν γύρω μας.
Δεν είναι λίγες οι φορές που ως θεραπευτές καλούμαστε να φροντίσουμε ασθενείς τους οποίους με δυσκολία μπορούμε να αγγίξουμε εξαιτίας του πόνου. Τις περισσότερες φορές είναι αδύνατη μια διαφωτιστική κλινική αξιολόγηση και ακόμη πιο δύσκολή η θεραπευτική προσέγγιση χωρίς τον κίνδυνο να πονέσει περισσότερο ο ασθενής μας. Σε αυτές τις περιπτώσεις μια προσέγγιση είναι να μην κάνουμε τίποτα, χωρίς όμως να έχει αποδειχθεί ότι αυτό θα είναι ευεργετικό για τον ασθενή μας, αντίθετα πολλές φορές συσσωρεύει και άλλες δυσκολίες. Μια άλλη προσέγγιση είναι να υιοθετήσουμε μια στρατηγική θεραπευτικής προσέγγισης βήμα-βήμα. Δηλαδή, να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για μια αποτελεσματική θεραπεία.
Όταν ένας ασθενής παρουσιάζει αλλαγή στην ευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης, είναι φυσικό να υποθέσουμε ότι η αιτία βρίσκεται στη ίδια τη σπονδυλική στήλη, και, ως εκ τούτου, η θεραπευτική προσέγγιση θα πρέπει να εστιάζεται εκεί. Ωστόσο, άλλοι παράγοντες, εκτός της σπονδυλικής στήλης συχνά προκαλούν αλλαγές στη μορφολογία της. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι χρήσιμο να διευρύνουμε τον θεραπευτικό μας ορίζοντα, συμπεριλαμβάνοντας στο πλάνο μας και άλλες περιοχές του σώματος.
Συνδεθείτε με τα κοινωνικά μας δίκτυα "Social Media" και ανακαλύψετε τις νεότερες πληροφορίες
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 132 guests και κανένα μέλος
ΑΛΚΙΜΑΧΟΥ 3 - 5 / 11634 / ΑΘΗΝΑ