Ο Jean-Pierre Barral (Visceral Manipulation II), αναφέρει πως οι διαπιστώσεις του σχετικά με τον συσχετισμό μεταξύ των οργάνων και των συναισθημάτων δεν προέκυψαν από πληροφορίες που άντλησε από διάφορες πηγές, αλλά είναι το αποτέλεσμα δικών του παρατηρήσεων στη συμπεριφορά και τις αντιδράσεις ασθενών με συγκεκριμένες διαταραχές.
Ο Jean-Pierre Barral (Visceral Manipulation II), αναφέρει πως οι διαπιστώσεις του σχετικά με τον συσχετισμό μεταξύ των οργάνων και των συναισθημάτων δεν προέκυψαν από πληροφορίες που άντλησε από διάφορες πηγές, αλλά είναι το αποτέλεσμα δικών του παρατηρήσεων στη συμπεριφορά και τις αντιδράσεις ασθενών με συγκεκριμένες διαταραχές. Έτσι καθιέρωσε μερικές βασικές αρχές. Πάντως σε κάθε περίπτωση, δεν θα πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι στον συναισθηματικό κόσμο των ανθρώπων τίποτα δεν είναι 100% σίγουρο.
Κάθε όργανο σχετίζεται με σύνολο συγκεκριμένων συναισθημάτων, που ενδέχεται να 'ξυπνήσουν στη μνήμη' και να διεγερθούν κατά την διαδικασία της σπλαχνικής κινητοποίησης. Η κινητοποίηση του οργάνου, μέσω νευρικών οδών, το συνδέει με το μεταιχμιακό σύστημα. Εντούτοις, υπάρχει συγκεκριμένη μεθοδολογία, που είναι σχεδιασμένη να προκαλεί ξέσπασμα των συναισθημάτων, ουσιαστικά να τα φέρνει στην επιφάνεια, ώστε ο ασθενής να έρχεται σε επαφή μαζί τους για να ακολουθήσει στη συνέχεια η ζητούμενη 'απελευθέρωση'.
Η μεθοδολογία αυτή περιλαμβάνει το «emotional listening – συναισθηματικό άκουσμα» ακολουθούμενο από τη διαδικασία «induction – διευκόλυνση». Η διαδικασία διευκόλυνσης (induction), περιλαμβάνει την πρόκληση από τον θεραπευτή υπερβολικής διεύρυνσης των κινήσεων που αντιλαμβάνεται/αισθάνεται στη δοκιμασία του ακούσματος. Η δοκιμασία του ακούσματος είναι ένα διαγνωστικό εργαλείο, ενώ η διαδικασία διευκόλυνσης είναι ένα θεραπευτικό εργαλείο. Υπάρχουν δυο τύποι στη διαδικασία της διευκόλυνσης, η τοπική και η γενική διευκόλυνση.
Η τοπική διαδικασία διευκόλυνσης αφορά ένα συγκεκριμένο όργανο ή ιστό.
Για παράδειγμα, κατά την διάρκεια της δοκιμασίας ακούσματος στο συκώτι, στη φάση expir (το όργανο κινείται προς τον μέσο άξονα του σώματος), το εξεταστικό χέρι που βρίσκεται πάνω στο συκώτι «απωθείται» από τη μέση γραμμή του σώματος. Η τοπική διαδικασία διευκόλυνσης έγκειται στην ενίσχυση της κίνησης προς τη μέση γραμμή του σώματος (expir movement), μέχρι αυτή να εξασθενήσει και να σταματήσει. Συχνά η κίνηση εξασθενεί προοδευτικά και σταματα ολοσχερώς. Κατά διαστήματα υπάρχουν σημεία ηρεμίας (still points), όπου η κίνηση σταματά προσωρινά για λίγα λεπτά της ώρας και στη συνέχεια επανέρχεται μέχρι να σταματήσει ολοσχερώς. Η διαδικασία διευκόλυνσης τελειώνει όταν η διαδικασία τοπικού ακούσματος δεν έχει ευρήματα.
Η γενική διαδικασία διευκόλυνσης βασίζεται και αυτή στη δοκιμασία ακούσματος των ιστών, αλλά τώρα περιλαμβάνεται μια ομάδα ιστών και οργάνων.
Παράδειγμα: θέλουμε να κάνουμε τη διαδικασία γενικής διευκόλυνσης για το συκώτι. Ο ασθενής είναι καθιστός και τα χέρια του αναπαύονται στους μηρούς. Τοποθετούμε τα χέρια μας κάτω από τον θωρακικό κλοβό, στο μέσον και την έξω πλάγια γωνία του συκωτιού. Αφαιρούμε την ένταση στη πίεση ώστε η επαφή να είναι μηδαμινή, και ακολουθούμε τις κινήσεις του ακούσματος των ιστών κάτω από τα δάκτυλα μας. Αρχικά αισθανόμαστε την κίνηση στο συκώτι, προοδευτικά η κίνηση γενικεύεται μεταφερόμενη στη περιοχή της κοιλιάς και του θώρακα. Υπάρχει η αίσθηση συνολικά το σώμα να κινείται στα δάκτυλα μας, ξεδιπλώνοντας τη διαδικασία της γενικής διευκόλυνσης. Να επισημάνουμε εδώ πως πρόκειται για μια σωματική διαδικασία κι όχι για διαδικασία συναισθηματικής απελευθέρωσης.
Η διαδικασία της γενικής διευκόλυνσης μπορεί να συσχετιστεί ή ακόμη να ταυτιστεί με τη διαδικασία «unwinding – ξεμπέρδεμα/χαλάρωση», της Κρανιοϊερής Θεραπείας. Ο όρος είναι ευρηματικός αν σκεφτούμε πως όλη η διαδικασία ομοιάζει με το ξεμπέρδεμα ενός μπλεγμένου τηλεφωνικού καλωδίου ή του καλωδίου από τα ακουστικά ενός κινητού τηλεφώνου, στη διάρκεια του οποίου καταδεικνύεται ο βασικός περιορισμός.
Αναφέραμε πως η μεθοδολογία περιλαμβάνει το «emotional listening – συναισθηματικό άκουσμα» ακολουθούμενο από τη διαδικασία «induction – διευκόλυνση».
Στη διάρκεια αυτής της δοκιμασίας, το χέρι ακουμπά πολύ ελαφρά στο σώμα, ίσα που το αγγίζει. Η αίσθηση διαφέρει από το κλασσικό άκουσμα ακριβώς λόγω της έντασης της επαφής. Συχνά δίνεται η εντύπωση πως το χέρι απομακρύνεται από το σημείο επαφής με το σώμα, χωρίς φυσικά να ισχύει κάτι τέτοιο. Στη διάρκεια της δοκιμασίας του κλασσικού ακούσματος, το χέρι έλκεται βαθύτερα και ολισθαίνει προς τα μέσα. Αντίθετα, στο συναισθηματικό άκουσμα, το χέρι ολισθαίνει επιφανειακά, παραμένοντας συνεχώς σε επαφή με το σώμα, έστω και αν η επαφή είναι μηδαμινή.
Στο γενικό συναισθηματικό άκουσμα η δυσκολία βρίσκεται στην ένταση της πίεσης που ασκείται από το χέρι του θεραπευτή, κατά τη διάρκεια της επαφής, στο κεφάλι του ασθενή. Αυτή πρέπει να είναι μηδαμινή. Όσο αφορά τον ασθενή αυτός βρίσκεται σε όρθια στάση, όπως και στη δοκιμασία του κλασσικού ακούσματος. Συχνά θα παρατηρήσετε ότι το σώμα θα υποστεί μια μάλλον ταχεία κίνηση πλάγιας κάμψης και στροφής.
Σε γενικές γραμμές τα ευρήματα είναι τα παρακάτω:
Το τοπικό συναισθηματικό άκουσμα μας βοηθά να ορίσουμε επακριβώς αν ένα όργανο συνδέεται με την συναισθηματική ανισορροπία που έχουμε ανιχνεύσει. Για παράδειγμα, το κλασσικό τοπικό άκουσμα μας οδηγεί πως υπάρχει πρόβλημα στον δωδεκαδάκτυλο, και θέλουμε να ανιχνεύσουμε αν αυτό το όργανο σχετίζεται με κάποια συναισθηματική ανισορροπία. Αλλάζουμε την ένταση της επαφής με το σώμα του ασθενή ώστε να έχουμε μηδαμινή επαφή, δηλαδή επαφή συναισθηματικού ακούσματος. Αν το χέρι παραμείνει ακίνητο, τότε σχεδόν σίγουρα αποκλείεται το δωδεκαδάκτυλο ως μέγιστη πηγή ανισορροπίας συναισθημάτων.
Η τεχνική της συναισθηματικής διευκόλυνσης εργάζεται κατά τον ίδιο τρόπο που εργάζεται και η κλασσική διαδικασία διευκόλυνσης. Ο θεραπευτής προκαλεί υπερβολική διεύρυνση της κίνησης που αντιλαμβάνεται/αισθάνεται κατά τη διάρκεια του συναισθηματικού ακούσματος, ενισχύοντας τη κίνηση προς την ίδια κατεύθυνση και παρατείνοντας τη σε κάποιο βαθμό. Η καλύτερη στάση για τον ασθενή είναι η ύπτια. Ο θεραπευτής τοποθετεί το χέρι του στο κρανίο του ασθενή ή στο τμήμα του σώματος που αντιδρά στη διάρκεια του συναισθηματικού ακούσματος. Αυτή η διαδικασία διευκόλυνσης προκαλεί μια ήπια συναισθηματική απελευθέρωση, που βοηθάει τον ασθενή να προσαρμοστεί καλύτερα στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει. Μια παραλλαγή της τεχνικής είναι ο θεραπευτής να χρησιμοποιήσει και τα δύο χέρια. Τοποθετεί το ένα στο προσβεβλημένο όργανο και το άλλο στο κρανίο του ασθενή, ώστε να λειτουργήσουν συνδυαστικά. Σε κάποιες περιπτώσεις η θεραπευτική παρέμβαση ενισχύεται με τον «θεραπευτικό διάλογο». Ακριβώς πριν από την συναισθηματική απελευθέρωση, συμβαίνει συχνά μια επιτάχυνση στη διαδικασία ακούσματος και στην συνέχεια απότομη διακοπή. Όλη η διαδικασία ολοκληρώνεται όταν διακοπή η κίνηση της συναισθηματικής διευκόλυνσης που αντιλαμβάνεται/αισθάνεται ο θεραπευτής.
Η σύγχρονη συνήθεια της καθιστικής ζωής είναι από τις βασικές αιτίες του πόνου στη μέση. Χρησιμοποιώντας τεχνικές χειροθεραπείας και άσκηση με βαθύ κάθισμα μπορούμε να μειώσουμε τις μυϊκές ανισορροπίες που σχετίζονται με τον πόνο στη μέση.
Στην Κρανιοϊερή θεραπεία χρησιμοποιούμε ένα διευρυμένο Βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο για την υγεία και την ασθένεια, αποβλέποντας να ενδυναμώσουμε την ικανότητα του ασθενή στην ίαση.
Η διαχείριση του πόνου στη μέση με συντηρητικό τρόπο, που περιλαμβάνει τεχνικές σπονδυλικής ανάταξης και σπονδυλικής κινητοποίησης, ως συμπλήρωμα της συνήθους ιατρικής θεραπείας, καταφέρνει να βελτιώσει τα αποτελέσματα της.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη οι αναρριχητές βράχου εμφανίζουν υψηλό ποσοστό αρθρίτιδας στον ώμο.
Ατλαντο-ινιακή ένωση:
μια αμφίδρομη σχέση
Στην προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η πολυπλοκότητα του χρόνιου μυοσκελετικού πόνου, το Βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο φαίνεται πως επικρατεί.
Η επίδραση της εφαρμογής ξηράς βελόνας, στην άνω μοίρα του τραπεζοειδή μυ, στην ένταση του πόνου και την ανικανότητα στον αυχένα σε σύγκριση με την ισχαιμική πίεση.
Στοχευμένη ή όχι «Κινητοποίηση» στη Σπονδυλική Στήλη (Έρευνα)
Τον τελευταίο καιρό, από την επιστημονική κοινότητα υπάρχει μια έκρηξη ενδιαφέροντος για έρευνες και αναλύσεις σχετικά με την κατανόηση του θέματος της φλεγμονής.
Η ζωή είναι κίνηση, η ζωή είναι ροή: Χάρη σε ερευνητές όπως Carla Stecco, Caterina Fede, Neil Theise και Melody Swartz μπορούμε να ερμηνεύσουμε τη λειτουργία του σώματος με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο.
Συνδεθείτε με τα κοινωνικά μας δίκτυα "Social Media" και ανακαλύψετε τις νεότερες πληροφορίες
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 194 guests και κανένα μέλος
ΑΛΚΙΜΑΧΟΥ 3 - 5 / 11634 / ΑΘΗΝΑ